Srebrenitsa’daki soykırımda ölüm yolunda hayatta kalmayı başaran Enver Secic yaşadıklarını anlattı

"Amacımız bir şekilde Susnjara'ya varmaktı. Binlerce erkek oradan güvenli bölgeye hareket edecekti. O yere ulaşmayı başardık. Yanımda kayınpederim ve kayınbiraderim de vardı" - "Kayınpederimin yaralı, kayınbiraderimin ise öldüğünü söylediler. Geri döndüm. Binlerce ölü vardı. Her şeyin sona erdiğini düşündüm. Ondan sonra bir şey hissetmedim. 81 kilo çıktığım yolun sonunda Tuzla'ya 51 kilo olarak vardım" Bosna Hersek'teki savaş sırasında Srebrenitsa soykırımından kaçanların orman yolundan "güvenli bölge" Tuzla şehrine ulaşmak için kullandığı güzergahta hayatta kalmayı başaran Enver Secic, yaşadıkları korku ve endişenin asla unutulmamasını istiyor. Temmuz 1995'te Sırp güçler tarafından yapılan katliamlar nedeniyle "ölüm yolu" olarak adlandırılan güzergahta 21 yaşında bir genç olarak hayata tutunmaya çalışan Secic, aradan geçen 26 yıla rağmen yaşadıklarını dün gibi hatırlıyor. Secic, AA muhabirine yaptığı açıklamada, o yıllarda yaşananların tam bir kaos olduğuna işaret ederek, "İnsanlar nereye gittiğini bilmiyordu. Bazıları kente bazıları orman yoluna gitmişti. Ben de orman yolunu seçenlerden biriydim." dedi. Orman yolunda da ilerleyecekleri güzergahı tam bilmediklerini anlatan Secic, "Amacımız bir şekilde Susnjara'ya varmaktı. Binlerce erkek oradan güvenli bölgeye hareket edecekti. O yere ulaşmayı başardık. Yanıma kayınpederim ve kayınbiraderim de vardı." ifadelerini kullandı. Secic, gece yarısı ilerledikleri esnada hayatının en acı anını yaşadığını belirterek, "Kayınpederimin yaralı, kayınbiraderimin ise öldüğünü söylediler. Geri döndüm. Binlerce ölü vardı. Her şeyin sona erdiğini düşündüm. Ondan sonra bir şey hissetmedim. 81 kilo çıktığım yolun sonunda Tuzla'ya 51 kilo olarak vardım." diye konuştu. Yol boyunca kurulan tuzaklardan kurtulmayı başardığını söyleyen Secic, ilerledikleri ölüm yolunda her yıl geleneksel olarak düzenlenen Barış Yürüyüşü etkinliğine de katıldığını ifade etti. Secic, yaşadığı korku ve endişeyi nesiller boyu anlatmaya devam edeceğini belirterek, 1995'te Srebrenitsa'da masum insanların maruz kaldığı işkence ve ölümlerin asla unutulmaması gerektiğinin altını çizdi.

• Barış Yürüyüşü'ne bu yıl binlerce kişi katılacak

Srebrenitsa soykırımını anma törenleri kapsamında düzenlenen Barış Yürüyüşü'nün Organizasyon Komitesi Başkanı Zulfo Salihovic de yürüyüşün geçen yıl yeni tip koronavirüs (Kovid-19) tedbirleri nedeniyle sınırlı sayıda katılımla gerçekleştiğini anımsatarak, "Bu yıl binlerce kişi bekliyoruz. Bu yıl da salgın tedbirlerine uygun hareket edeceğiz." dedi. Avrupa'da, İkinci Dünya Savaşı'nın ardından yaşanan en büyük insanlık trajedisi olarak kabul edilen Srebrenitsa'daki soykırımından kaçmak isteyen sivillerin kullandığı orman yolunda her yıl 8-10 Temmuz'da Barış Yürüyüşü düzenleniyor. Nezuk kasabasında 8 Temmuz sabahı başlayan ve dünyanın farklı bölgelerinden binlerce kişinin katıldığı yürüyüş, 10 Temmuz'da Potoçari Anıt Mezarlığı'nda son buluyor. Katılımcılar her gün ortalama 35 kilometre yürüyor. Geceleri daha önce belirlenen güzergah üzerindeki kamp alanlarında geçiren katılımcılara, Srebrenitsa soykırımı hakkında bilgi veriliyor.

• Bu yıl 19 kurban toprağa verilecek

Bosna Hersek Kayıp Kişiler Enstitüsü tarafından yapılan açıklamaya göre, bu yıl 11 Temmuz'da düzenlenecek anma ve cenaze töreninde 19 soykırım kurbanı daha toprağa verilecek. Srebrenitsa soykırımının yıl dönümü 11 Temmuz'da her yıl toplu cenaze ve anma törenlerinin düzenlendiği Potoçari Anıt Mezarlığı'nda toplam 6 bin 652 kurbanın mezarı bulunuyor. Savaş suçlusu Ratko Mladic komutasındaki Sırp askerlerin 11 Temmuz 1995'te Srebrenitsa'ya girmesinin ardından 8 binden fazla Boşnak sivil hunharca katledilip toplu mezarlara gömüldü. Toplu mezarlardan çıkarılıp kimlik tespiti yapılan kurbanlar, her yıl 11 Temmuz'da anıt mezarlığa defnediliyor. Aradan 26 yıl geçmesine rağmen hala binin üzerinde kurbanın cesedi aranıyor. AA