NEDİR BU SİLAH SEVDAMIZ?
Çocukluğumuzda başlar bizim silah sevdamız. Hani bizim oğlumuz paşamız, kızımız prensesimiz ya. Paşamıza oyuncak silah prensesimize barbi bebek alırız. İlk hediyemiz budur ailece kitaplar dururken. Hani birde bizim değişmez geleneğimiz sığındığımız düğün dernek, asker yolcu etme, yılbaşı, maç kutlaması.. Aydınlatırız gökyüzünü silahlarımızla göçmen kuşlara aldırmadan. Hayati tehlikeyi hesaba katmadan, çocukları düşünmeden. Tabiri caizse ‘Kurusıkı çıktı mertlik bozuldu’. Hesapsızca hiç dikkatimizi çekti mi televizyonda hangi kanalı açsak müziğini zevkle dinlediğimiz sanatçılar, dizilerini heyecanla izlediğimiz oyucular ellerinde ve bellerinde koca koca silahlar hesap sorar adalet dağıtır oldular.
GELECEĞİ DÜŞÜNMEDEN
Birçok diziyi ve birçok filmi seyrederken hep bir mafya hesaplaşması hep bir çete örgütü senaryosu toplumun bunu nasıl algılayacağı, topluma nasıl zarar vereceği nasıl dejenere olacağı düşünülmeden ya gençlerimiz hatta ergen gençlerimiz bu mesajı yanlış algılayıp bilinç altına işlerin böyle yürüyebileceği hatta çözülebileceği düşüncesine kapılmazlar mıydı? Adaleti ve geleceği düşünmeden.
Sahi günümüzde silahlı olayların yaralanmaların hatta ölümlerin sayılarının hızla yükselmesi, insanların özellikle gençlerin olumsuz şiddete yönelik olguların zihinlerine yerleşmesinde bu tablonun yönlendirmesi ve etkisi var mıydı.
Sahi nedir bu bizim silah sevdamız.?
Öncelikle düşüncelerini kaleme alma cesaretini kutlarım.
Aslanlar güçleri ve dişleri ile hayatta kalır. Bizde hayvanların akıllısı sayılırsak eline kitap verdiklerimiz silahları üretmiyormu, çobanın füze ürettiğini görmedim. İyisi çocukların eline ne kitap ne silah verelim.
Her kelimesine katılıyorum. Çok güzel tespit…
Bizim geleceğe yatırımımız bu olmamalı, silah değil kitapla geleceği yönlendirmeliyiz
Fikirlerinize ben de aynen katılıyorum. Silahın tehlikesini umursamadan kendi eğlenceleri düşünüyor insanlar…