Yunanistan’da Son Durum ve Seçimler

Yunanistan Başbakanı Kostas Karamanlis geçen hafta ani bir kararla erken seçimlere gidileceğini açıkladı. Bu karar bir çok kişi için sürpriz niteliği taşısa da aslında ülkenin son yıllardaki durumu iktidar değişikliğini gerekli kılıyor. Özellikle son birkaç yıl içindeki gelişmelere göz atıldığında Yeni Demokrasi iktidarının Yunanistan’ı ekonomik ve siyasi krizlerin içinden çıkaracak yönetim becerisini gösteremediğini apaçık kanıtlıyor.

Geçen yıl başta Atina olmak üzere bir çok şehirde meydana gelen sokak gösterileri solcu grupların kaos yaratmak için bilinçli olarak gerçekleştirdikleri eylemler olarak yorumlandı. İktidar da hamasi söylemlere sığınarak üniversite öğrencilerini devlet düşmanı ilan etmişti. Halbuki, sokaklara dökülen gençlerin eylemlerinin altında yatan asıl gerçekler, gittikçe artan sosyal adaletsizlik, pahalılık ve fakirleşmeydi. Hükümet ekonomik krizin etkilerini azaltacak önlemleri al(a)madı. Patronların krizin fırsatlarından yararlanarak işçi sınıfını iyice ezmeye başlaması sokaklara döktü o gençleri. O zaman pek kimse bunun farkına varmamıştı ancak şimdi gelinen nokta insanların zengin semtlerine, büyük şirketlere karşı neden o kadar tepki gösterdiklerini kanıtlıyor. Yunanistan ciddi anlamda ekonomik dar boğazın içinde. Sıradan Yunanlı ekmeğini zor kazandığı gibi, aşırı pahalılık kazancının harcama gücünün çok altında kalmasına neden oluyor.

Ekonomik krizin yarattığı iktisadi kaos ortamlarında hemen hemen her ülkede, her sağ iktidar döneminde bir takım fırsatçılar, iktidarı arkalarına alarak, iktidar içinden de ortaklar bularak yolsuzluk yapmaktan çekinmezler. Bu durum Yeni Demokrasi iktidarı döneminde Yunanistan’da da aynen vuku buldu. Halkın vergileriyle oluşan kaynaklar sağ iktidar yanlısı fırsatçılara peşkeş çekildi. Karamanlis’in bakanları, bir çok bürokrat, kilise üyesi din adamları çok büyük meblağların konuşulduğu yolsuzluklara karıştılar. Yeni Demokrasi hükümetinin en az üç dört bakanı, bazı bürokratlar yolsuzluklara karıştıkları için istifa etmek zorunda kaldılar.

Sadece ekonomik etkenler değil, sosyal etkenler de Yunanistan’daki yönetim beceriksizliğini gözler önüne seriyor. Milliyetçi politikaları şiar edinen sağ iktidar, ülkedeki farklı etnik gruplara baskıyı arttırdı ve bu durum ciddi sıkıntı yarattı. Batı Trakya’daki Türkler bir çok anlamda eski sıkıntılı günlerine geri dönmek durumunda kaldı. Türklere karşı saldırılar baş gösterdi, Türk vakıf arazilerine kiliseler inşa edilmeye başlandı, asimilasyon çabaları sıkılaştırıldı ve haliyle Yeni Demokrasi Partisi Trakya bölgesinde ciddi güç kaybına uğradı.

Sadece Türklere yönelik baskılardan söz edemeyiz. Arnavutlara karşı da baskı ve saldırılar son dönemde artış gösterdi. Öldürülen Arnavutlar oldu. Müslüman göçmenlere yönelik baskı ve sınır dışı uygulamaları o kadar arttı ki, Kuran’a yapılan saldırılar, kasıtlı olarak Ege Denizine bırakılarak ölüme terk edilen göçmenler, Yunanistan’da Yeni Demokrasi iktidarının zaman zaman insanlık dışı uygulamalara da göz yumduğunun birer kanıtıydı.

İşte bütün bunlar Yunanistan’ın son yıllarda geldiği durumu ortaya koyuyor. Ekonomik anlamda sadece işveren sınıfının çıkarlarını kollayan, toplumun büyük kesimini oluşturan işçi sınıfının ezilmesine göz yuman, Yunanistan toplumunun sosyal dengesini sadece Yunan milliyetçiliği üzerinden korumaya çalışarak farklı etnik kimliklere, inançlara ve sosyal gruplara baskı uygulayan Yeni Demokrasi iktidarı şimdi kaçışı erken seçime giderek bulmaya çalışıyor. Kamuoyu yoklamaları, sosyalist parti PASOK’un iktidara geleceğini ve Sol İttifak (SYRIZA)’ın güçlenerek parlamentoya gireceğini gösteriyor.

Ülke bir dönüm noktasına doğru gidiyor. Yunanistan, bu gidişat devam ettiği sürece, Avrupa’nın kaosa sürüklenecek ilk ülkelerinden biri olmaya aday. Yeni gelecek olan iktidar, Yeni Demokrasi’nin uyguladığı, halk yığınlarını ezen ekonomi politikalarını terk etmezse, Yunan milliyetçiliğini bir kenara bırakarak demokrasi ve insan haklarına saygılı bir sosyal politika izlemezse ülkenin geleceği hiç de aydınlık görünmüyor.