Troya Antik Kenti’nde 3 bin 500 yıllık ok ucu ve aşık kemiği bulundu

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

AA

ÇANAKKALE (AA) – Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütünün (UNESCO) Dünya Kültür Miras Listesi’nde yer alan ve resmi hafriyatları 1870’li yıllarda başlayan, pek çok arkeolojik keşfin yapıldığı Troya’da çalışmalar 12 aylık periyotta sürüyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığının müsaadesi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) ve ana sponsor İÇDAŞ AŞ’nin sağladığı imkanlarla yürütülen kazılardaki buluntular arkeologlara değerli ipuçları veriyor.

Kazı heyeti lideri ve ÇOMÜ İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Rüstem Aslan, AA muhabirine, bu sene “Son Tunç Çağı kalesi” olarak isimlendirdikleri prehistorik höyüğün içinde farklı alanlarda çalıştıklarını, bununla evvelki kazılardaki birtakım sorulara karşılık verebilmeyi amaçladıklarını söyledi.

Şu anda hafriyat yapılan yerde “Troya 6” ve “Troya 7” olarak tanımladıkları ve Homeros Troyası ile ilişkilendirilen, milattan evvel 1500-1600’lerde başlayıp 1200’lere kadar devam eden savunma duvarı ve saray yapılarının kronolojik münasebetlerini anlamayı ve spesifik olarak daha yeterli tarihlendirmeyi amaçladıklarını anlatan Aslan, şu bilgileri verdi:

“Troya’nın en büyük saray yapılarından biri olan ve 1893-1894’te keşfedilmiş ancak daha sonra 1930’lardaki Carl Blegen devri kazılarında açığa çıkarılmış ‘6 M Sarayı’ olarak tanımlanan en büyük saray yapılarından birinin önünü kazıyoruz. Sağımızda da Troya 6 kale duvarı var. Bu ikisi ortasındaki sur yapısı ile saray yapısı ortasındaki dolguyu, bunların ortasındaki bağlantıyı anlamak için çalıştık. Evvelki periyot hafriyatlarının topraklarını kaldırdık. Farklı bir formda burada bizim Son Tunç Çağı olarak tanımladığımız kontekste birçok kemik buluntu karşımıza çıktı. Sürpriz halde ok uçları, kemik bızlar ve bir aşık kemiğini birebir konteks içinde bir ortada bulduk. Bunların müzeye verilmesi öncesi temizlenmesi ve güzelce anlaşılması için laboratuvar çalışmalarına başladık.”

“Bunların hepsi birebir katmandan birbirine temaslı formda çıktı”

Prof. Dr. Aslan, buldukları kemikten yapılmış iki ok ucunun âlâ korunmuş durumda olduğunu lisana getirdi.

Bunların hem av hem de savaş için kullanıldığını söyleyen Aslan, “Bir okun ucuna takılarak kullanılıyor. Arkeolojik tahribat katmanlarında da bu cins ok uçlarına rastlayabiliyoruz. Deri işlemede, deriden yağ çıkarmada kullanılan bızlar var. Troya’da çok fazla görmediğimiz aşık kemiği çıktı. Bunların hepsi tıpkı katmandan birbirine temaslı formda çıktı.” diye konuştu.

Aslan, büyük ihtimalle birebir yerin içinde olduğunu kıymetlendirdikleri bu buluntuların kendilerini şaşırttığını ve sevindirdiğini belirtti.

Aşık kemiğinin Neolitik devirden itibaren oyun için kullanıldığını bildiklerini söz eden Aslan, kelamlarını şöyle sürdürdü:

“Burada bunun hoş bir örneğiyle karşı karşıyayız. İki yüzeyi düzeltiliyor ve çok net bir halde bunu görebiliyoruz. Tabiri caizse bir zar oyunu üzere kullanıldığını biliyoruz. Bu, yaklaşık 3 bin 500 yıllık aşık kemiği oyununun bir modülü. Bunların sayısı kimi yerlerde çok çok daha fazla. Bu da son periyotta karşımıza çıkan ünik, farklı buluntulardan biri. Aşık kemiği, at ya da farklı büyükbaş hayvanlarının aşık kemiklerinin yüzeyleri düzeltilerek kullanılıyor. Daha evvelki hafriyatlarda da bu cins buluntular karşımıza çıkmıştı. Bu buluntu, son 10 yılda yaptığımız hafriyatlarda ortaya çıkan birinci ve tek aşık kemiği.”

Buluntuların, bilhassa saray yapısı denilen savunma duvarının iç duvarındaki yerlere ilişkin olduğunu aktaran Aslan, “Bunlar sıradan buluntular değil, her yerde bulamıyorsunuz. Yönetici sınıfının yaşamış olduğu düşünülen yerlerde karşımıza çıkıyor.” dedi.

Muhabir: Çiğdem Münibe Alyanak