Soykırımın sembolü Srebrenitsa

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Dünya böylesi bir soykırımı ender görmüştür. Srebrenitsa da bundan tam 16 yıl önce, sadece Müslüman oldukları için ve sadece bağımsızlık istedikleri için 8 bini aşkın Bosnalı Müslüman kardeşimiz hunharca katledildi. Bu, insanlık tarihinin en utanç veren soykırımlarından biri olarak tarihteki yerini aldı. Binlerce ocak söndürüldü. On binlerce insan aç bi ilaç evlerinden ve vatanından edildi. Ne uğruna yaşattınız bu soykırımı bu insanlara? İslam’ı Avrupa’dan silmek için miydi tüm bu yüz karası vahşet? Vahşetin ters teptiği bugün, gün gibi ortada. İslam, tüm Avrupa da ve özellikle Sırbistan da en hızlı yayılan din durumunda. Bosna’nın egemenliğine engel olmak için idiyse, Bosna-Hersek bu gün bağımsız bir devlet. Öyleyse niçindi bu insanlık utancı soykırım, Niçin? Siz insan değil misiniz?

Unutmayın ki, Evlad-ı Fatihanlar’ın sadece sakalını kestiniz. Bu utanç, eli yüzü kan içindeki siz Sırpların yakasını sonsuza kadar bırakmayacak. Siz ve gelecek nesilleriniz bu utançla yaşayacaksınız. Bu utanç yalnız sizin değil, birde olayların bu raddeye gelmesine göz yuman Hollanda ordusunun da utancı olmuştur. Hollandalılar soy kırıma göz yumdukları için en az Sırplar kadar sorumludur. Silahlarını aldıkları Bosnalı kardeşlerimizi, öldürüleceklerini bile bile Sırplara teslim ederek soykırımın fitilini ateşlemişlerdir. Diğer dünya devletleri de, NATO’ da, BM’de en az bu iki devlet kadar sorumlu ve suçludur, bu hain soykırımdan. Lahey Savaş Suçları Mahkemesi’nde devam eden yargılamada Hollanda’nın kusurlu davranan generalleri de Sırp generallerle birlikte bir bir yargılanmalı. Yaptıklarının hesabını vermeliler. Bu insanlık ayıbınızı başka türlü temizleyemezsiniz. Katliamın sorumlusu Sırp generaller Momçilo Perisiç, Ratko Mladiç, Radovan Karaciç ve Zdravko Tolimir’in tutuklanmış olması ve Savaş Suçları Mahkemesi’nin oldukça ağır işleyen dava süreci yüreklerdeki yangına su serpmeye yetmiyor. Zira bu soykırım ötesi soykırım; II. Dünya Savaşı‘ndan bu yana “ medeni Avrupa’da” gerçekleşmiş en büyük toplu insan kıyımı olması ve Avrupa’daki hukuksal olarak ilk kez belgelenen bir soykırım olması açısından oldukça önemli. Lahey USM’ne düşen, davayı en kısa sürede sonuca ulaştırmaktır. Bosnalıların 16 yıllık acısı ancak bu şekilde hafifletilebilir. Soykırımın içinde yetişen nesillerin, soykırımı yasalmış gibi görmemeleri hukuki sonucun bir an önce tezahürü ile mümkündür. Suçlular cezasız kalmamalı. Bosnalı anaların ve bacıların gözyaşları bir an önce azaltılmalı. Yürekli az da olsa mutmain olmalı. İnsanlığın esirgendiği Bosnalı Müslüman kardeşlerimden hiç olmazsa bunu esirgemeyin.

HATİCE MEHMEDOVİÇ’İN SÖZLERİ

Gelin, insanlığın nasıl esirgendiğini birde Srebrenitsa soykırımının en yakın tanıklarından Srebrenitsalı Anneler Derneği Başkanı Hatice Mehmedoviçden dinleyelim. Söz Hatice Ana’nın;“ Dünya şimdi 11 Temmuz Srebrenitsa Katliamı’nı konuşuyor. İşte, o 11 Temmuz bizi tamamen mahvetti. Eşim ve çocuklarımla Kurtuluş Yolu’na çıkmıştık. Ama bunun son anlarımız olduğunu tabiî ki bilmiyorduk. Ondan sonra, bir daha hiç görüşmeyeceğimizden haberimiz yoktu. Ayrıldığımız yer Brestova Ravan’dı. Küçük oğlumun kolları beni sımsıkı sardı. Bana “Anneciğim lütfen git artık, bizi bırak.” derken beni daha da çok sıkıyordu; sarıldı, tekrar sarıldı. Bunu asla unutamam, kim olsa unutamaz. Zulüm konusunda insanın hangi dine inandığı bir önem ifade etmiyor. Kim olursa olsun insan bunu hak etmiyor. Özellikle çocuklar… Çocuklar varlıklarında neşelendirir, yokluklarında ise bir o kadar hüzünle dolarsınız. İki çocuğumu da o günden sonra göremedim. Onlar hakkındaki gerçeği hiçbir zaman öğrenemedim. Eşimi, iki kardeşimi ve dört kuzenimi de kaybettim. Sadece bir kardeşimin cesedini bulduk. Müslüman olmak suç sanki. Ama ben Müslüman olduğum için gurur duyuyorum ve kimseye kin beslemek istemiyorum. Çünkü Allah bizden kin tutmamızı istemiyor. Allah’a inanan hiçbir insan bu kadar kötü bir şey yapmaz. Srebrenitsalı bir anne olarak, artık hayatımı çocuklarımın cesetlerini bulmaya adadım. Onları doğururken ne kadar sevindiğimi hatırlıyorum; Rabbime bu kadar güzel evlatları bana nasip ettiği için şükrederdim. Şimdi ise, onları bulmak ve hak ettikleri gibi toprağa vermek için dua ediyorum. Ve bütün insanlara sesleniyorum: “Srebrenitsa’dan kovulmamıza izin vermeyin! Bu topraklar bizim için kutsaldır; bu toprakları ziyaret etmemiz, bu topraklara bakmamız ve genç nesillere düzgün bir şekilde aktarmamız lazım. Buralar yalnız kalmasın…” Kalmayacak inşallah. Dedeleri yıllar önce aynı topraklarda Sırplar tarafından katledilmiş Boşnak bir babanın oğlu olarak Bosnalı kardeşlerimin acılarını yüreğimde hissediyor ve paylaşıyorum. Başta bilge kral Aliya İzzetbegoviçe ve Srebrenitsa ile diğer Bosna şehitlerine Allah’tan rahmet diliyorum.

Sağlıcakla kalın.