29 Ocak Milli Direniş Günü

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Ocak ayı Batı Trakya Türkleri için şüphesiz ayrı bir öneme sahip. 29 Ocak 1988 tarihinde dağlısı, ovalısı, köylüsü, şehirlisi, yaşlısı, genci, erkeği, kadını, 7’den 77’sine kadar herkes Gümülcine’de toplandık, tek ağızdan “Yeter artık!” dedik. Yıllardır yaşanan ağır baskılar ve Türklüğümüzü elimizden almaya çalışmaları neticesinde sokaklara döküldük! Bu bardağı taşıran son damlaydı! Birlik ve beraberlik içerisinde ülkemizi yönetenlere haykırdık, yardım istedik ve “Yeter artık!” dedik. “Bizim suçumuz ne?” diye sorduk. Biz ülkemize her zaman sadık kaldık, geçmişte savaşlarda bu ülke için şehit verdik, dedik! Suçumuzun ne olduğunu sorduğumuzda cevap veremediler, ya da vermediler. Aradan 26 yıl geçmiş olmasına rağmen, o gün buna cevap vermeyenler hala cevap vermiş değiller! Çeyrek asır geçmesine rağmen 1967 yılında askeri cunta tarafından elimizden alınan dini ve eğitim özerkliğimiz iade edilmiş değil! 1974 yılında ülkemizde tekrar demokrasi inşa edildi, ardından hükümet kuruldu. Ancak hiçbir hükümet Batı Trakya Türk Azınlığı’nın haklı sorunlarına duyarlılık göstermediler. Dini ve eğitim özerkliğimizin geri iadesini isterken aksine cunta dönemindeymişcesine genelgeler, yasalar, çeşitli uygulamalar ile haklarımız bakımından daha da geriye gittik. Mevcut sorunlarımıza 240 İmam Yasası ve iki dilli azınlık anaokulları sorunu eklendi. Dahası son dönemde hastanelerde, toplantılarda ve futbol maçlarında Türk konuşmamızın engellendiğine dahi şahit olduk!

DEMOKRASİNİN BEŞİĞİ OLDUĞUNU İDDİA EDEN ÜLKE

Bu günlerde yaşanan olaylar bana 1988 ve 1990 yıllarını hatırlatıyor. Ancak bizler 2014 yılındayız! Demokrasinin beşiği olduğunu iddia eden ülkedeyiz! AB üyesi olan AB Dönem Başkanı olan ülkemiz Yunanistan’ın Batı Trakya Türk Azınlığı’mızın sorunlarına bu kadar duyarsız olması inanılmaz! Bence azınlık olarak ikinci bir 29 Ocak’a ihtiyacımız var! Hak verilmez, alınır! Batı Trakya Türk Azınlığı olarak hak ve özgürlüklerimiz için yılmadan, bıkmadan mücadele etmeye devam edeceğiz. Bu yolun uzun ve zorlu bir yol olduğunu hepimiz biliyoruz. Ancak mücadelemizden vazgeçecek değiliz, bu hiçbir zaman olmayacak!