AB Ortak Tarım Politikası

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

AB Ortak Tarım Politikası kendine has yapısı, araçları ve amaçları ile dünyadaki tarımsal gündemin önemli bir parçasıdır. Üretim, tüketim, dış ve iç ticaret ile ilgili çok büyük bir müktesebat yüküne sahip olan bu politika, kimi AB teorisyenlerine göre AB bütünleşmesini hızlandıran bileşendir. Dolayısıyla makro çerçevede OTP sadece bir tarımsal politika bütünü değil, aynı zamanda tarihsel gelişimi içinde AB’ye üye ülkelerin tarım gibi çok teknik ve siyası boyutu olan bir alandaki politika becerisini de yansıtmaktadır.

Ortak Tarım Politikası’nın öncelikli hedefi piyasaların istikrarlı bir yapıya kavuşturulması olmuştur. Ürünlerin çeşitli üretim dalgalanmalarına tabi olmadan yetiştirilmesi, bu ürünlerin depolanması ve piyasalara ulaştırılması ve bu piyasalarda doğru fiyatlarla satılmasının sağlanması ile iç pazar istikrarının sağlanması amaçlanmıştır.

GIDA ARZI GÜVENCESİ

Gıda arzı güvencesi ile beraber, çiftçilerin gelir kayıpları da Ortak Tarım Politikası’nın tasarımında önemli bir yer tutmuştur. Çiftçiler bahsedilen gıda arzının güvenliğini sağlayacak kimseler olarak, istikrarlı bir gelir elde etmesi gereken kesim olarak tanımlanmış ve bu istikrarı sağlayacak tedbirler Ortak Tarım Politikası tasarımına yansıtılmıştır. Tarımsal üretimin teknik ve siyasi boyutu ve toplum için önemi göz önüne alındığında, Uluslar-üstü (supranational) bir yapılanma ihtiyacı Ortak Tarım Politikası’nın uygulanabilirliğinin en önemli gereği olmuştur. Bu çerçevede, ortak pazar ilkesinin ilk adımları atılmıştır ve ortak gümrük tarifeleri, malların, hizmetlerin ve sermayenin AB sınırları içinde dolaşımı ile ilgili ilkeler benimsenmiştir. OTP ise, zaten mevcut durumda ulusal politikalarda çok çeşitli müdahalelere ve mekanizmalara sahip olan tarım politikalarının tek elden yürütülmesini sağlayarak AB bütünleşme sürecine çok önemli katkı sağlamıştır. Ortak Tarım Politikası’nın bir gereği olarak üye ülkeler ulusal konuların bazılarında özellikle yasama ve yürütme konularında yetkilerinin bir kısmını AB’nin organlarına devrettikleri için tarım konusunda bağımsız politikalar uygulayamamakta ve Birliğin aldığı kararlara uymak zorunda kalmaktadırlar.

Ortak Tarım Reformları