0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

AA

KFAR HAMMAM (AA) – İsrail ordusu, 8 Ekim 2023’ten beri Hizbullah Hareketi ile yaşanan çatışmalardan ötürü Lübnan’ın güneyindeki hudut sınırında yer alan tüm belde ve köyleri hava saldırısı ve ağır topçu atışlarıyla maksat alıyor.

Taraflar ortasındaki çatışmalarda aralıksız bir halde İsrail’in her gün füze ve topçu atışlarıyla vurduğu beldelerden biri de Nebatiye vilayetine bağlı, İsrail sonuna birkaç yüz metre uzaklıkta bulunan Kfar Hammam beldesi.

Çatışmalar başlamadan evvel yaklaşık 5 bine yakın sakini bulunan beldede şu anda yaşlı ve gidecek bir yeri olmayan birkaç kişinin dışından neredeyse tam bir hayalet bölgeye dönüşmüş durumunda.

İsrail’in “Ruvaysat el Alem” askeri üssünün çabucak altında yer alan beldenin üzerinde daima bir biçimde İsrail ordusuna ilişkin insansız hava araçları bulunuyor.

AA grubu, İsrail’in akın nedeniyle boşaltılan Kfar Hammam’da kalmak zorunda olup, hayat gayreti veren sakinlerle görüştü.

“Elektrik, su, besin hiçbir şey yok”

Çatışmalardan evvel keçi besleyip çiftçilik yapan 60 yaşındaki Emine Atiyye, Kfar Hammam’da yaşlı ve hasta anne-babası, bir kız kardeşiyle pencere ve kapıları patlamalar nedeniyle kırılan konutunda hayat gayreti veriyor.

AA muhabirine gözü yaşlı ve çaresiz bir halde konuşan Atiyye, savaşın kendilerini nasıl etkilediğini ve mevcut durumlarını şu sözlerle anlattı:

“Savaş bizi çok etkiledi. Her istikameti ile; maddi ve manevi olarak. Bu durumdan etkilenmeyen bir istikamet yok. Ben şeker hastasıyım ve rastgele bir en ufak uçak sesi yahut patlama duyarsam çabucak yere yıkılıyorum. Kendimi denetim edemiyorum. Annem-babam ve kız kardeşim ile yaşıyorum. Daha evvel keçilerim vardı şu anda hiçbir şey yok. Şu anda penceresiz ve camı olmayan bir meskende oturuyorum. Başımıza bir şey gelse dahi kendimizi doktora ulaştırabilecek bir aracımız yahut yardıma gelecek birisi dahi yok. Hayatımız bundan ibaret.”

“Neden konutunuzu terk edip daha inançlı bir yere geçmediniz?” sorusuna Atiyye, “Çünkü Beyrut’a gidecek bir yerim meskenim yok. Gitsem dahi orada kalabilecek durumum yok. Nasıl yiyip, içip ödeyeceğim. Beyrut’ta olabilmek için paranızın olması lazım.”yanıtını verdi.

Hükümetin de kendilerinin kapısını çalmadığını lisana getiren Attiye, “Hiç kimse gelip bizleri sormadı. Ne bir bakan ne de bir yetkili. Elektrik, su, besin hiçbir şey yok. Devlet nerede. Suyu gidip tanker ile alıp getirmemiz gerekiyor. Fakat su depolarımız topçu atışları nedeniyle büsbütün parçalandı. Su alacak paramız yok. Annemi acil bir formda hastaneye kaldırmamız gerekiyordu lakin araç yok diye bekledik. Kızılhaç’ı arayıp ambulansın gelmesini bekledik.” diye konuştu.

“4 kişi olarak yemek için kimin gidip kapısını çalacağız?”

Gözü yaşlı 83 yaşındaki anne Selima Hüseyin de kızı üzere patlamalar ve kimsenin yardım eli uzatmamasından şikayetçi.

Ölüm tehdidi altındaki ömürlerinin katlanabilecek bir durumda olmadığını belirten Hüseyin, “Her şeye muhtaçlığımız var. Meskenim gitti, bir maaşım yok. Ne yiyeceğim, 4 kişi olarak yemek için kimin gidip kapısını çalacağız? Ne yapmamız lazım. En uygununu Allah biliyor.” dedi.

Saldırı olduğu vakit gidebilecek hiçbir yerlerinin olmadığını aktaran Hüseyin, kapılarını çalacak bir komşularının dahi kalmadığını kaydetti.

“Durumumuz mevtten beter”

Kfar Hammam’da 50 yıldır küçük bir market işleten lakin 9 aydır kimsenin dükkanının kapısından içeri girmediğini lisana getiren Emin İbrahim ise “Ölseydik daha güzeldi. Durumumuz vefattan beter. Su, elektrik ve yiyecek hiçbir şey yok. Bu biçimde olmaz. Biz insanız hayvan değil. Her gün öğlenden sonra hava saldırısı ve topçu atışlarıyla vuruyorlar. Birazdan başlar. Dükkanımı açıp bekliyorum. Bir müşteri gelirse çok şükür diyorum” halinde konuştu.

“İki bayram geçti kimse beldeye gelemedi”

Ailesiyle Kfar Hammam’da kalmayı tercih eden birkaç bireyden Necib Sami de savaşın kendilerini çok etkilediğini, insanların köyü terk ettiğini ve evvelki üzere beldede bir hayat olduğunu hissetmediklerini anlattı.

Kfar Hammam’daki insanların birçoklarının gelir kaynağının tarıma dayalı olduğunu söyleyen Sami, “Buradaki insanların birçok tarıma dayalı gelir elde edip geçimini sağlıyor. Fosfor bombası ile düzenlenen akınlar nedeniyle birçok tarım yeri ve ağaç kül oldu.” dedi.

Beldede bilhassa çocuklu hiçbir ailenin kalmadığını ve kalmak zorunda olanların durumu hakkında ise Sami, şunları kaydetti:

“Beldede geride kalanların rastgele bir seçeneği yahut alternatifi olmadığı için kalmak zorunda. Dışarıda mesken kiralayacak durumları yok. Rastgele bir sığınacakları yerleri yok. İşleri de yok. İki bayram geçti ve köye kimse bile gelemedi.”

Muhabir: İdris Okuducu