Pasaport ve laptop ile özgürlüğün, sabrın ve direncin sınandığı bir seyahat

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

AA

İSTANBUL (AA) – Anadolu Ajansının (AA) “Dijital Çağın Göçebeleri” başlıklı dijital göçebeliğin derinlemesine ele alındığı belge haberin üçüncü kısmında, dijital göçebelerin tecrübelerine ve uzaktan çalışmaya ilham veren uzmanlarla röportajlara yer verildi.

Dijital göçebeler, meslekleriyle adeta birer çağdaş seyyah üzere, farklı coğrafyalara ve kültürlere dokunarak dünyayı geziyor. Bir yazılım geliştirici, Tayland’ın palmiyelerle süslü kıyılarında kod yazarken, bir muharrir Portekiz’in dar sokaklarında ilham peşinde koşturabiliyor. Fotoğrafçılar, Güney Amerika’nın renkli pazarlarında yeni kareler yakalarken, finans danışmanları Tokyo’nun gökdelenlerine bakan bir çatı katında toplantılara katılabiliyor. Her biri, işlerini dünyaya yayarken hem profesyonel hayatlarını hem de içlerindeki keşfetme tutkusunu besliyor. Dijital göçebelik, her mesleği bir maceraya dönüştürüyor.

Her seyahatin bilinmeyen pürüzleri olduğu üzere, dijital göçebelik de beraberinde çeşitli zorluklar getiriyor. Vize kısıtlamaları, karmaşık vergi sistemleri ve yeni bir kültüre ahenk sağlama eforları, bu serüveni zorlaştıran ögeler ortasında yer alıyor. Her birey, bu özgür ömür biçiminin dalgalarında istikrarda duramayabilir; farklı coğrafyalarda muvaffakiyetle yol alabilmek için esneklik ve ahenk yeteneği adeta bir mecburilik.

Dijital göçebelikte, sadece özgürlük değil, sabır ve direnç de sınanıyor. Yabancı kültürlere ahenk sağlamak, bazen hem lisan hem de davranış bariyerleriyle bir uğraşa dönüşebiliyor. Her yolda adımlarınızı hızlandıran heyecan, vakitle hasretin ve belirsizliğin yorgunluğuna yenik düşebiliyor.

Hayallerini haritaya dönüştüren göçebe

Enes Eray, genç yaşta dijital göçebe olma kararını şekillendiren nadir insanlardan biri. Bu seyahat fikrinin lise yıllarından bu yana zihninde büyüdüğünü belirtiyor.

Eray, Gürcistan, Makedonya, Sırbistan, Bosna Hersek ve Fas’ı ziyaret etmiş. “Vizesiz erişim benim için en kıymetli kriter, zira vizelerle uğraşmak istemiyorum” diyen Eray’ın bu tercihi, dijital göçebeliğin pratik yanlarını gözler önüne seriyor; özgürlük arayışında bürokratik pürüzlere takılmak istemeyen bir ruh halini.

Ancak bu çağdaş seyyahın karşılaştığı en büyük zorluklardan biri, internet suratının elverişsizliği. Fas’taki tecrübesini paylaşan Eray, “İnternet suratı kıymetli. Örneğin şu anda Fas’tayım ve burada internet sahiden çok yavaş.” diyor. Dijital bir hayat sürerken, suratın değeri, Eray’ın karşılaştığı en can sıkıcı pürüzlerden biri. Röportaj sırasında kontağın sık sık kopması da söylediklerini büsbütün destekliyor.

Sürekli hareket halinde olmanın getirdiği vücudu ve zihni yorgunluk, Eray’ın iş hayatını dengelemenin zorluklarını daha da artırıyor. Eray, bu durumu,”İş ve seyahati dengelemek nitekim güç ve yorucu. Bu yüzden yavaş seyahat etmeyi tercih ediyorum.” kelamlarıyla anlatıyor.

Eray, vaktin akışını yavaşlatmanın yalnızca yer değiştirmekten ibaret olmadığını, birebir vakitte hayatla ahenk içinde kalmak olduğunu söz ediyor.

Her dijital göçebenin sırtında taşıdığı yük: vedalar

Bununla birlikte, her dijital göçebenin sırtında taşıdığı bir öteki yük ise vedalar. Seyahatin bir modülü haline gelen bu ayrılıklara ait Eray, “Dijital göçebe olmanın öbür zorluklarından biri de vedalaşmak. Tanıştığınız insanlara veda etmek hakikaten zor” değerlendirmesinde bulunuyor.

Seçtiği hayat üslubunun finansal boyutunu da göz arkası etmeyen Eray, mütevazı bir bütçeyle yol aldığını söz ediyor.

“Genellikle daha düşük bir bütçeyle seyahat ediyorum. Dijital göçebe olmak için ekseriyetle ayda yaklaşık bin dolara gereksiniminiz var.” Eray’ın bu sözleri, bu seyahatin birebir vakitte bütçeyi de ustalıkla yönetmeyi gerektirdiğini uygun anlatıyor.

Dijital dünyanın yol göstericileri

Mine Kocadağ, 2012 yılında esnek ve uzaktan çalışma üzerine yaptığı çalışmalarla dikkati çeken bir isim. Uzaktan çalışmanın salgın öncesi periyottaki öncülerinden biri olan Kocadağ, Türkiye’de uzaktan çalışmanın nasıl bir gerçekliğe dönüşeceğini yıllar evvel fark etmiş. Kocadağ, esnek çalışma kültürünü iş yerlerine ve çalışanlara nasıl entegre edebileceği üzerine etkinlikler ve farkındalık çalışmaları yapmış.

Salgın ile uzaktan çalışma hayatın bir kesimi haline gelirken, Kocadağ da bu süreci yönlendiren isimlerden biri oluyor. Kocadağ, Happy Work Studio’yu kurarak yalnızca uzaktan çalışmayı öğretmekle kalmayıp, çalışanların bu süreçte tükenmişlik sendromuna karşı nasıl daha memnun ve istikrarlı bir hayat sürebileceği üzerine odaklanıyor.

Kocadağ, bu vizyonunudaha da genişleterek, Remote First Institute isimli küresel bir enstitünün kurucu üyeleri ortasında yer alıyor. Uzaktan çalışmanın daha verimli ve iyiliğe yönelik bir süreç haline gelmesi için global seviyede çalışmalarını sürdüren Kocadağ, Türkiye’yi de bu alanda bir cazibe merkezi haline getirmek için projeler yürüttüğünü belirtiyor.

Her uzaktan çalışan dijital göçebe değil, lakin her dijital göçebe bir uzaktan çalışan

Kocadağ’a nazaran “uzaktan çalışma” ile “dijital göçebelik” birbirinden farklı kavramlar. Her uzaktan çalışan dijital göçebe değilken, her dijital göçebe birebir vakitte bir uzaktan çalışan. Dijital göçebelerin son yıllarda dünya genelinde artış göstermesi, ülkelerin bu alanda özel vizeler sunmaya başlamasının temel nedenlerinden biri. Göçebelik yalnızca farklı yerlerde yaşamak değil, tıpkı vakitte çalışma ömründe esneklik ve yeni yerlerde hayatı deneyimlemek manasına geliyor.

Dijital göçebelik kavramına değinen Kocadağ, salgından sonra bu hayat usulünün popülaritesinin arttığını anlatırken, “İnsanlar süratle seyahat etmeye başladı lakin şu anda yavaşlamaya ve daha uzun mühlet bir yerde kalmaya başladı.” diyerek, yeni bir trendin doğuşuna dikkati çekiyor.

Dijital göçebelerin ülke ekonomilerine katkılarının da altını çizen Kocadağ, “Dijital göçebeler, gittikleri yerleri canlandırıyor ve ekonomileri canlandırıyor.” formunda konuşarak, bu hayat usulünün ekonomik ve toplumsal yararlarını öne çıkarıyor.

Muhabir: Muhammet Tarhan