0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Malum, geçen hafta tüm basın kuruluşlarının gözü kulağı, Birleşik
Amerika’nın kavruk başkanı Obama’nın Türkiye ziyaretindeydi. Öyle
olunca da kusana kadar Obama haberi okuyup izledik. “Kusana kadar”
lafını öylesine yazmadım, bir sebebi var: Bir televizyon kanalımız işi
öylesine abarttı ki tam on dakika CIA ajanlarının Obama’nın dışkısını
toplayıp ülkelerine götürdüklerini ballandıra ballandıra anlattı. Hani
argoda “işin şeyini çıkartmak” diye bir deyim var ya, tastamam bu haber
için söylenmiş!

“Obama’nın dışkısı” haberi kadar medyamızda yer bulamamış olsa da bir
diğer haber, Priştine’den geldi bu hafta: Kosova’nın başkentindeki
morgda, çürümüş dört yüz yirmi beş insan kalıntısı varmış.

90’lı yılların karanlık sayfalarında unuttuğumuz savaşların yerle bir
ettiği eski Yugoslavya’nın yaralarından hala oluk oluk irin akıyor.
Kosova’nın çeşitli bölgelerinden ve kısmen de Belgrat yakınlarındaki
bir toplu mezardan getirilen cesetlerin kimlere ait olduğunun
belirlenebilmesi için Kosova hükümeti kaynak arıyormuş. On yıl önce
sona eren Kosova Savaşı sırasında kaybolan insan sayısı ise 1917 kişiyi
buluyormuş.

Aslında Balkanlar’ın gerçeğidir bu acı manzara… Yüzlerce yıldır
öylesine kirli savaşlar yaşandı ki bu coğrafyada, neredeyse her kentin
yakınında birer toplu mezara rastlayabilirsiniz. Rumeli’den göç eden
milyonlarca insanımızın nasıl bir dehşeti yaşadıklarını anlayabilmek
için bu toplu mezarlardan daha çıplak bir kanıt bilmem gösterilebilir
mi?

Belli ki Priştine’deki morgda bekletilen kalıntılardan bir kısmı, kayıp
kişilerin cesetleridir. Düşünsenize kayıp kişilerin anaları, babaları,
kardeşleri, çoluk çocukları için ne kadar büyük bir zulümdür bu! “Acaba
hala yaşıyor olabilir mi” ümidi ile acımasızca çelişen “öldüyse bir
mezara gömebilme” arzusu…

Bir yanda Obama’nın dışkısının bekçiliğini yapmak için maaş alan Amerikan ajanları, öte yandan sahipsiz insan kalıntıları…

Adaletin bu mu dünya?