Olimpiyat Müzesi’nin Lozan’da açılması, CIO (Uluslararası Olimpiyat
Komitesi) ve Yunanistan Olimpiyat Komitesi tarafından tepki ile karşılandı. Bu müze, olimpiyatların doğduğu ülke olan Yunanistan’da açılmalıydı. Fakat siyaset sporu ve olimpiyatları çok fazla etkilediğinden dolayı bu müze Yunanistan’da açılamadı. 1996 Olimpiyat Oyunları’nın organizasyonu, olimpiyatların yüzüncü yılı olması ve bir saygı gereği Yunanistan’a verilmeliydi. Siyaset buna da müsaade etmedi. Coca Cola’nın araya girmesiyle organizasyonu Amerika’ya verdiler.
Olimpiyat oyunlarını organize etme şansı bazı ülkelere ikiden fazla verilirken, bazı ülkelere bu şans hiç verilmedi. Oysa CIO’nun kurulduğunda alınan kararları incelediğimizde, uygulamaların kararların tam tersi olduğu görülüyor. Bu kararlar sırasıyla şöyle:
1-Modern olimpiyat oyunlarını eski olimpiyatların zaman ritmine uygun olarak dört yılda bir tekrarlanır. Oyunlar iptal edilebilir, fakat başka yıla bırakılamaz.
2-Yarışmalara kutsal bir değer tanınır. Bu değer eski çağlarda dinsel ve son derece milli olan bir muhteva ve kendini gösterirken, yeni çağlarda vatana ve milletlerin birbirine karşı saygısı da bilinmelidir.
3-Oyunlara katılma ve oyunların yapılacağı yer konusunda, oyunların milletler arası niteliği korunur. Oyunlara bütün milletler çağırılır ve yapıldığı yerler ülkeden ülkeye değişir.
4-Oyunlarda, din, ırk ve politik etkinliklere yer verilmeyecektir.
5-Her ülkenin olimpiyat oyunlarına katılabilmesi CIO’ya bağlı milli olimpiyat komiteleri kurmalarına bağlıdır.
6-Oyunların tarihçesinden dolayı bir saygı ifadesi olarak ilk olimpiyat oyunlarının 1896 yılında Atina’da, ikincisinin ise Pierre Couberti’nin anısına 1900 yılında Paris’te yapılmasına karar verilmiştir.
COUBERTİN’İN TEPKİSİ VE İSTİFASI
Olimpiyatların ilk amaçlarına uygun olarak tesisini gerçekleştiren Pierre’de Coubertin, olimpiyat oyunlarının modern bir biçimde ve uluslararası bir düzeyde yapılmasında ısrar etmesinin sebepleri arasında dünya gençliğini bir araya getirerek, aralarında işbirliği ve buna bağlı olarak da eğitim, kültür ve siyasi anlaşmayı sağlamak vardı. Bu gelişme milletlerin barış yolunda ilerlemelerin en iyi yolu olarak görüldü. Fakat siyaset bütün bu kararların uygulanmasına müsaade etmedi. Zamanla antik oyunlarda da görülen ve oyunların kapatılmasına kadar varan politik ve maddi oyunların benzerleri olimpiyat oyunlarına da girdi.
Bu olumsuz gelişmelerden ilk rahatsızlanan Coubertin oldu. 1935 yılında Prag’da yapılan sekizinci Uluslararası Olimpiyat Komitesi toplantısında yaptığı konuşmada. Olimpizmin alkış toplanacak, gazetelere geçecek şöhret olunacak bir yer değil, kuvvet ve sıhhat kazanmak ile milletine faydası dokunan bir fikir adamı olmak için ortaya çıkarılmış bir doktrin olduğunu oyunlara para karıştırıldığını, politikacıların da bu gibi olayları körüklediğini, sahte amatörlerin türediğini belirtti.
Coubertin bu kaygılarını dile getirdikten sonra CIO başkanlığından çekilmiştir.
2020 olimpiyat oyunlarının organizasyonunu üstlenmeye İstanbul’da aday. Üç imparatorluğa ev sahipliği yapmış bu tarihi kentin, olimpiyat oyunlarını organize etmesi hakkıdır. Siyaset buna müsaade edecek mi? Hep birlikte göreceğiz.