Victor Hugo derki; “İyi olmak kolaydır,
zor olan adil olmaktır.
Adil ve ölçülü olmak; duygu,
düşünce, inanç ve davranışlarda “hak
ve hakkaniyet ölçüsüne” uygun bir şekilde
dengeli ve kontrollü olarak yaşama
halidir. Akıl yürütmek de yeterli değildir;
akıl yürütürken doğru malzeme
kullanmak ve üstelik doğru malzemeyi
doğru şekilde kullanmak
önemlidir. Tabii ki, ölçü sağlam olmalıdır.
Akıl yürütürken bozuk malzeme
kullanmak veya doğru malzemeyi
yanlış kullanmak, İmam gazalinin
ifadesiyle “tahtadan kılıç kullanmak
gibidir”. İnsanı adalet ve hakkaniyet
çizgisinden saptıran en önemli neden,
hiç şüphesiz aklın yanlış kullanımıdır.
İşe ne taraftan bakarsanız bakın, bu
faziletleri kazandırmadığınız ya da kazandıramadığınız
insandan “ahlak ve
adalet” bekleyemezsiniz. insanların çocukluk
çağından başlayarak bu erdemlerin
gereğine göre yetiştirilmesi
ile sağlanır. Yaş ilerledikçe bu erdemlerin
kazanılması zorlaşır.
Çok Eski Yıllarda Krallıkla İdare
Edilen Bir Ülke Varmış.
Ama; Bu Ülkede Hukuk Ve Hakimler
De Varmış.
Törelere Göre, Bir Vatandaş Öldüğünde,
Şehir Merkezindeki Dev Çan
Bir Defa Çalınırmış. Uzun Uzun Da
Yankılanırmış.
Eşraftan Birisi Ölürse Çan İki Defa,
Büyük Bir Devlet Adamı Ölürse
Çan Üç Defa Çalınırmış.
Ya Kral ?.. O Öldüğünde Çan Dört
Defa Çalınırmış.
Gel Zaman, Git Zaman…Şehirde
Bir Olay Olur. İş Mahkemeye İntikal
Eder.
“Davanın Sanığı Olarak Mahkeme
Huzuruna Çıkarılan Kişinin
Masumiyetini İse Bütün Vatandaşlar
Bilmektedir”
Bir Formalite Olarak Görülmesi Ve
Sanığın Beraati Beklenen Davadan
Sürpriz Bir Karar Çıkar.
Sanık Para Cezasına Mahkum Olmuştur.
Hakim Sorar :
Bir Diyeceğin Var Mı ?..
Sanığın Cevabı :
Hayır !..
Mahkeme Biter. Dinleyiciler Dağılırlar.
Kafalarda Bir İstifam.
Kısa Bir Süre Sonra Dev Çanın Sesi
Duyulur.
Acaba Kim Öldü ?..
Çan Bir Defa Daha Çalar.
Eşraftan Biri Öldü.
Şehir Çan Sesi İle Bir Defa Daha İnler.
Hımmmmm… Büyük Bir Devlet
Adamı, Acaba Kim ?..
Soruya Cevap Alınmadan Çan Bir
Defa Daha Yeri, Göğü İnletir.
Herkeste Bir Feryat :
Eyvah !.. Kralımız Öldü !..
Ancak,
Törede Görülüp İşitilmemiş Bir Şekilde
Çan, Beş Ve Altıncı Defa Da
Çalınır, Yer Gök İnler Ve Sesler Kesilir.
Herkes Çan Görevlisine Koşar, Bunun
Ne Anlama Geldiğini Öğrenmek
İçin.
Bir De Bakarlar Ki, Çanı , Haksız
Yere Mahkum Edilen Adam Çalmaktadır.
Sorarlar :
Ne Demek Beş Ve Altı Defa Çan
Çalmak ?.. Kraldan Daha Büyük Birisi
Mi
Öldü ?..
Cevap Şaşırtıcı Olduğu Kadar Anlamlıdır
Da :
Evet … Adalet Öldü . . .
“Bu dünyada sahip olduğumuz her
şey bir emanet. Onların sadece geçici
bir süre emanetçisi olabilirsiniz. Hepsi
de bundan 50 – 100 veya 200 yıl
sonra başkalarının olacak ŞEY’ler.
Önemli olan sizden sonra yaşayacak
olanlara ilham veren bir yaşam veya
öykü bırakmak.”