BÖYLE Mİ OLACAKTI -2-

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

‘Savaş zorunlu ve hayati olmalı.

 Milleti savaşa götürünce vicdanımda

acı duymamalıyım.

‘Öldüreceğiz’ diyenlere karşı

 ‘Ölmeyeceğiz’ diye harbe girebiliriz.

Lakin millet hayatı tehlikeye uğramadıkça

 savaş bir cinayettir.

– Kemal ATATÜRK

Annem Ukraynalı, babam Rus, arkadaşlarım: biri Beyaz Rus, biri Moldovalı diğeri de Bulgar… ama hepimiz Birleşmiş Sovyetler Birliği’nin ÇOCUKLARIYIZ!

Şubat ayında 2022 yılında Ukrayna’da olan savaştan dolayı zarar görmeyen kalmadı ☹ Çocuklar, yetişkinler ve hayvanlar maddi ve manevi çok büyük bir zarar görerek ya ülkeyi terk etmek zorunda kaldılar ya da ölüme bırakıldığını fark ettiler ya da savaşmak için kendilerini ateşe ve bombaların içine attılar.

 Üzülerek ve kalbim sıkışarak bunları yazmak ve sizinle paylaşıp hepsini anlatmak istiyorum. Oradaki olayları hep içimde yaşıyorum ve gözümün önünden gitmiyor. Çünkü doğduğum ve büyüdüğüm yerde akrabalarım, dostlarım ve onların yakınları o kocaman tankların ve bombaların altında hayatlarını vererek daha iyi bir hayat için savaşıyorlar. Haftalarca su içmeden, yemek yemeden, inanılmaz bir soğuk içinde, elektriksiz ve doğalgazsız yaşamaya bırakıldığını fark ediyorlar. O güçlü kadınlar ve küçücük ama inanılmaz güçlü çocukların hakkında yazmak istiyorum. Çünkü biz onların yanında olmasak bile, kalbimiz ve aklımız onlarla.

‘Siz nerelisiniz?’ bana sordukları zaman, ben her zaman gururla söylüyorum: ‘Ukraynalıyım!’😊 Ukrayna’da yaşayan bilir sadece: oradaki eğitimi, sanatı, sporu, edebiyatı, hayata bakışı vs. en üst seviyede. Oradaki yetiştirilen çocuklar dünyada ister sporda ister sanatta da her zaman birinci olurlar. Bu yüzden dünyanın bizi kıskandığını düşünüyorum☹

Her ülkede olduğu gibi, Ukrayna’da da üreten, ülkeyi hayatta tutan, en güzel toprakları sahip olan ve eğitimi veren bir bölgesi ya da şehri vardır. Orada da bütün güç, bütün güzellik ve verimlilik DONBAS bölgesindedir! Donbas bölgesinde olan üniversiteler, okullar, fabrikalar ve en çok önemli ve değerli olan topraklar BÜTÜN UKRAYNAYI HAYATTA TUTUYORLARDI.

Çoğu Türkler ticaret yaparlardı, fabrikalar ya da mağazalar açarlardı, bazıları okumak için çocukları gönderirlerdi, bazıları tatil yapıp ülkeye dönerlerdi ama herkes O BÖLGEYE gelip giderdi. Hatta sadece gidip gelmek ile de bitmedi işler: ev/arsa alıp oraya yerleşmeyi düşünenler oldu ve yerleştiler. Evlenip çocuk doğurdular. Herkes çok mutluydu çünkü orası mutluluk kokuyordur! Orada yaşayan insan kolay kolay yaşlanmazdı, mutluluk ve huzur vardı…. Ve onu yok ettiler ☹

Bana kalırsa, o bölgede savaşı boşuna başlatmadılar. O bölgeyi özellikle öldürmek istediler. Orada yaşayan masum insanları evsiz, güçsüz bırakmak istediler ama yine de bizim insanlarımız kolay kolay vaz geçmezler. Onlar toprakları için savaşırlar, kendi haklarını savunmak için ateşe atlarlar ve ne olursa olsun her zaman yanındakilere yardım ederler.

‘Çok kaçan oldu’ derseniz… ‘Ülkeyi terk edenler’ falan… Böyle şeyler her ülkede olur ama gerçek ülkeyi seven vatandaşlar asla ve asla ülkeyi terk etmezler. Onlar sonsuza kadar doğduğu toprakta kalırlar ve sahip çıkarlar.

Bugün, orada yaşamak hatta bulunmak çok zordur. 2 Mart 2022 tarihi itibariyle Starobelsk şehri kendi içinde bağımsız ama dışta Lugansk Halk Cumhuriyetine (LNR) yani Rusya’ya bağlı olduğu açıklandı.

Ateş yok, bombalar patlamıyor ama hayat da YOK OLDU. Starobelsk  şehri etrafına bir sürü insan geldi ve yerleşti. ‘Peki, sorun ne?’ sorarsanız…. Sorun şu ki: O BÖLGE artık Ukrayna’ya bağlı değildir. Bağımsız olduğu için, insanların ellerinden her şeyi alındı: insanların hakları, para birimi değişti (Ruble geçiyor artık); bankalar kapandı (yurtdışından para transferleri olamıyor şu anda); üretim tabii ki durduruldu; okullar, postaneler, iş yerleri KAPANDI.  

En acı olan nedir, biliyor musunuz? 1940-1945 yıllarında doğan insanlar, emekli olanlar bir kere daha savaşı yaşamak zorunda kaldılar. Huzurlu ve mutlu hayatlarını bitirmek yerine, cehennemin içine düşüp bir daha korkunç günleri yaşıyorlar.

Emekli maaşlarını Ukrayna Devleti ödemeyi bıraktı. Bütün belgeler Rusya tarafına verildi ve şimdi orada yaşayan emekli vatandaşlar emekli maaşlarını alamıyorlar. Çünkü maaşların verildiği yerde patlama oldu ve bütün evraklar yandı. Onların çocukları da çalışamıyorlar, maaşlarını da alamıyorlar, bankalar kapandığı için hesaptan para çekemiyorlar ve bankamatikler çalışmıyor……

Yazık… Hem de çok yazık. 2022 yılında böyle bir savaşın içinde olmak ne kadar kötü, üzücü ve acımasızca☹

Ukrayna ve Rusya hep kardeştir, hep dosttur, hep güvendir!

Peki, o vaz geçilmez dostluğa ne oldu?

O KOCAMAN, GÜÇLÜ VE SIKI DOSTLUĞU kıskananlar oldu. Bu savaş, iki ülke arasında değildir. Bu savaş, aslında, birkaç tane ülkenin çıkar savaşıdır! Ukrayna sadece kullanılıyor ve zamanı geldiğinde o savaşı nasıl başlattılarsa aynen öyle bitireceklerdir!