Bulgaristan şehitlerimiz

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bulgaristan’da eski Komünist rejimin Türklere ve Müslümanlara uyguladıkları asimilasyon politikasının son perdesinden tam yirmi altı yıl geçti. Her yıl Aralık ayında Mestanlı ve Kirli olaylarının yıl dönümleri anılıyor. 1989 yılı Kırcaali ili Cebel ilçesinde Mayıs olaylarının unutulmaması için her yıl  anılarda tazeleniyor. Gelenek kuzeybatı Bulgaristanda da aynen devam ediyor.

Bulgaristan Türklerinin o korkunç mazide kalmış olağanüstü hal zamanları hafızalarından silinecek gibi görünmüyor. Beş yaşındaki çocukların kulaklarında hala silahların o çıkardıkları korkunç kurşun sesleri çınlıyor. Okullarda Türkçe konuşacak olan çocukların dilleri kesilecek korkusu hafızalarında silinmeyecek şekilde kazınmış. Ya işkencelerle öldürülenler, gözü dönmüş Türk ve Müslüman nefretiyle doldurulmuş zavallıların silahlarından çıkan kurşunlarla şehit edilenler, tabutlar içinde çocuklarına gösterilmeden mezarlara indirilen şehitlerin hatıralarının unutulması mümkün müdür?

Meşhur Belene ölüm temerküz kampına kapatılan yüzlerce masum insanın açlık ve soğuk içinde geçirdikleri o uzun kış geceleri hafızalardan silinecek midir? Küçük yaşta ceza evlerine babalarına ziyarete giden çocukların psikolojilerindeki tahribat düzelecek midir? Kendi halkının yanında yaşamayı uygun görülmeyenleri yabancı diyarlara aile ve halkına özlem içinde geçirilen sürgün günleri unutulacak mıdır?  

O acı dolu günler, aylar, yıllar mazide kalsa da hafızalarda kalacaktır. Toplum olarak her yıl o acı dolu günleri tekrar geriye getirmek isteyenlere hayır demek için bir araya geliniyor. Bulgaristan’da yaşayan Türk ve Müslüman azınlık, anayasal haklar içinde yaşadıkları ülkenin kalkınmasında eşit şartlarda her alanda yer alarak çalışmak istemekten başka bir şey istememektedirler.

Hiç bir güç ne kadar güçlü olsa da kalıcı üstünlük sağlayamaz. Bundan dolayı bir ülkenin kalkınması için, öncelikle o ülkede yaşayan çoğunluk ve azınlığın bir arada hoş görü içinde, birbirilerine toleranslı ve saygılı davranarak yaşaması mümkündür. Aksi takdirde ne ülke kalkınabilir ne de o ülkede huzur olur.