Ey Oruç Sen Tut Beni!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Cengiz Tufan

Zaman kavramını doğru ve anlaşılır bir şekilde tarif eden henüz çıkmamıştır. Her bilimin kendine göre farkı bir zaman kavramı tarifi vardır. Ama zaman dediğimiz şey aslında, uzayda ki bir cismin başka cisme göre görüş açısını değiştirmesinden başka bir şey değildir. Biz güneş ve Ayın dünyaya karşı duruş açısını değiştirmesinden zamanın ne olduğunu anlıyoruz.  Gün içinde güneşin hareketine göre değer yargısı yüklüyoruz bizzat kendimiz. Sonrada onu kendimiz için kutsallaştırıyoruz. Bu bazen iyi ve anlaşılabilir bazen de kötü ve anlaşılmaz olabilir ama sonuçta bunu da bizzat biz yapıyoruz.

Aslında her gün bir öncekinin aynıdır fiziksel olarak. Güneş doğar yükselir ve batar. Ama o doğan güneşin hareketine anlam katan, insanın kattığı değer yargısıdır.  Biz hangi anlamı katarsak o güne o açıdan değerli kılarız.

Güneşin doğuşundan itibaren başlıyor zaman dediğimiz kavram. Her gün bir sonraki günü kovalıyor. Günlerin küçük toplamına hafta, haftaların küçük toplamına ay, ayların küçük toplamına yıl diyoruz. Bunu zamana esas kavram kabul ediyoruz hep. Yıl içindeki 11 aylık süreçte hep bir kovalama yaşıyoruz hayatın içinde. Bir koşturmaca bir kovalamaca bitmek bilmeyen bir çaba sarf ediyoruz.

Bazı değerler vardır ki insan tarafından değil, insanın yaratıcısı tarafından konur. İşte oruç da yaratan tarafından konulmuş bir değer yargısıdır. Alıştığımız alışılagelmiş değer yargılarının değiştirilmesidir bir anlamda oruç. 1 aylık zaman dilimi için gündelik hayat tarzından kurtulmamız emrediliyor. Zaaflarımızın emrettiği bütün meşru ve gayri meşru hayat tarzına zamanın akışı içinde dur dememiz isteniyor. Fakat 11 ayın alışkanlığından olsa gerek, insanoğluna bu bir ay o kadar çok ağır geliyor ki, onun için yazının başlığına “oruç, sen tut beni” demek zorunda kaldık.

Mühürle dilimi her zamanki gibi konuşmayım.

Zihnime kilit vur ki kötü düşüncelerden uzak durayım.

Gözlerime perdeyi indir ki, bakmak istediklerime değil vahyin isteklerine boyun eğeyim. Körelt dünyalık gözlerimi. Görmesin dünyalık olanları.

Ellerimi bağla benim. Kötüye uzanmasın. Kötülüklerden tutmasın.

Kalp gözüyle bakmamı sağla ki basiretim artsın.

Benim tutmam çok ağır ve zor geliyor. Sen tut beni ey oruç. Yardım et bana ki 11 ayın kirliliğinden kurtulayım. Kalbimdeki tozları temizle. Sen tut beni. Seni tutmama yardım olsun diye tut beni. Hep benim olsun, hepsi benim olsun cimriliğini at dimağımdan. Öyle bir tut ki, sarıl bana tüm bedenime.  Ruhuma öyle bir sarıl ki bırakma beni. Öyle bir tut ki nurunu üstüme ört, ısıt bedenimi.

Ey oruç beni gerçekten sen tut. Benim seni tutmam için beni tut.  Midemi kapatan oruçtan değil zihnimi açan vicdani orucu tutmama yardım et. Nefsi emaremi zincirle, nefsi mutmaine ye doğru yönlendir. Öyle bir yönlendir ki senin beni tuttuğunu anlayım o cesaretle sarılalım birbirimize.  Sultan olan sensin. Sana yakışan bir tarzda tut beni. Arındırmak için tut. Riyadan, kibirden, cehaletten kurtulmam için tut.

Ey oruç gerçekten sen tut beni.