0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Ali Bey 1844-1899 yılları arasında yaşamış, Tanzimat Dönemi Türk Edebiyatının iddiasız, mütevazi; fakat gerçekten önemli bir yazardır. Tiyatro, mizah ve seyahat edebiyatında önemli eserler vermiştir. İlk baskısı 1896 da yapılan nefis eseri Lehçet’ül Hakayık’ tan bazı paylaşımlarda bulunacağım. Yazar, zeki ve ince mizah zekâsı ile insanların bir nevi manevi anatomisini çıkarmıştır. Keyifle bir çırpıda okuyacağınızı umuyorum…

İFTİRA

Ne kadar koparılsa ve temizlense yine de meydana geldiği yerde iz ve eser bırakan zararlı ot.

AFERİN

Ucuz ihsan…

GÖZYAŞI

Yüreğin nemi…

DOSTLUK

Fırtınalı havada, içi dışına dönen bir şemsiye…

SÜKUT

Dehşetli söz. Belagat…

MAZİ

Pişmanlık çekmecesi…

BATIL İNANÇ

Zihin kanseri…

TOKAT

Tesirli delil, belge…

KEFEN

Moda dergilerine müracaat edilmeden biçilen elbise…

TABİP

Gel sözümü dinle sadece su iç…

TOP

Medeniyetin son sözü…

ASİ

Kuvvetsiz düşman…

ALİM

Bir şey bilmediğini bilen…

SEDYE

Kendisinden geçmişlerin arabası…

CESARET

Korktuğunu belli etmeme sanatı…

MECNUN

Bizim gibi düşünmeyen

BAHŞİŞ

Zorla ister-istemez verilen ihsan…

SAADET

Başkasının mutlu olmasına çalışmak…

DÜN

Bugünün arka tarafı

SIR

Kolay buhar haline gelen esans, ne kadar sağlam kapansa (yine de ) birazı uçar…

Değerli okuyucular, rahatsız etmiyorsa nedir ki SÖZ?… Hatırlatmıyorsa gerçekleri, sarsmıyorsa derinden ne anlam ifade eder ki…

Suçüstü yakalamıyorsa bizi… Utandırmıyorsa günahlı yüzlerimizi SÖZ neden sarf edilir ki?!

Aşka, öfkeye ve değerlerimize kapı aralamıyorsa nedir ki SÖZ?!

Ulaştığı insanı cehaletten , esaretten, kin ve nefretten alıkoymuyorsa nedir ki SÖZ?!