İnandığın gibi yaşamak mı?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Evet, bir zamanlar inandığın gibi yaşamak için çaba vardı.

Solcusun, sağcısın fark etmezdi. Esnaftın, müşteriydin değişmezdi. Kiracıydın, evsahibiydin değişir miydi? Öğretmendin, öğrenciydin önemli değildi. Evlattın, babaydın ama inandığın gibi yaşamaktaydın.

Peki şimdi durum ne?

Yaşadığın gibi inanmaya başladın. Çok vahim.

Değerler, kurallar, gelenekler yıkıldı.

Yerini ne aldı?

Bencillik.

Bu yazım biraz da bazı konulara dikkat çekmek içindi.

Ramazan ayından dolayı olsa gerek, hassaslaşıyoruz. Çevremizi daha dikkatli süzer oluyoruz.

Özellikle 80 öncesi solcu-sağcı kavramlarında derin çatışmalar vardı. Hatta Türkçe’de bazı kelimeler eski(!) diye özü kullanılmaya çalışılırdı. Mesela içinde Arapça kelimeler geçiyor diye bazı kelimeler kullanılmazdı. Hayırlı işler yerine  iyi işler denilirdi. Şimdilerde her cümleye hayır ekleniyor ama bence bir hayrı olmaz.

Evet gelelim mesela öğretmen-öğrenci ilişkisine. Öğretmenimi gördüğümde korkardım ama kalbimin derinliklerinde bir sevgi beslerdim.

Öğretmenler,  öğrenciye yaklaşım göstereyim derken dozajı kaçmış. Tavla oynayıp, anlamsız esprilerle sıra arkadaşından farkı kalmıyor.

Bencilliğin yaşama müdahalesi kişilerde karakter bozukluğuna kadar yol açıyor.

Fedakarlık bohça yapılmış sanki sandığa tepilmiş.

Dayanışma paket olmuş rafa kalkmış.

Sevgi, muhabbet yerini boşaltınca sosyal facialar testere ile insan kesmeye kadar gitmiş.

Sığ düşünceler, yorulamayan beyinler, üretimsiz fertlerin hazırcılığını dolayısıyla da kuzu gibi güdülmeye müsait olduğunu ortaya koyuyor.

Peki ne yapmalı?

Eğitim şart gibi bir şey demeyeceğim.

Gelin zora talip olalım, inandığımız gibi yaşamak için çalışalım.

Herkese şimdiden iyi bayramlar diliyorum.