Kosova’lı ailenin dört kardeş olan pırlanta gibi evlatları,
Dört kardeşin, dördü de usta futbolcuydular.En büyükleri Enver uzun yıllar, İzmir’in Demirspor takımınım formasını terletti.İkinci kardeş Nail uzun yıllar Altay’da oynadıktan sonra Altınordu’da futbolu bıraktı.Üçüncü kardeş Ayhan(Yavru) Altay’da parladıktan sonra kısa bir süre sonra Galatasaray’a transfer oldu.Kardeşlerin en küçüğü Ayfer ise daima Altay’lı olarak kaldı.Yirmi yıldan fazla formasını terlettikten sonra antrenör olarak da kulüne hizmet etti.Altay’a hem oyuncu hem çalıştırıcı olarak Türkiye kupası şampiyonluğu yaşattığı gibi, ilk kez düştüğü 2.ligden ertesi sezon 1.lige çıkmasını sağladı.Efsane kelimesinin sıradan hale getirildiği bugünlerde o gerçek bir ALTAY efsanesiydi.
Elmaştaşoğlu kardeşler Arnavut kökenli bir ailenin çocukları olarak Alsancak’ta doğup büyüdüler.Belki iyi birer futbolcu olmalarında babalatı Sıtkı beyin Selanik’te ögrenci günlerinde atletizmle uğraşmasının da payı vardı.Ayfer Elmastaşoğlu çocukluk yılları ise,
1944 yılında Alsancak’ta doğan, yani Altay’ın göbeğinde doğup büyüdü.Futbola 8 yaşında başlayıp 1955 te lisans çıkıp, 1977 de futbolu bıraktı ve toplam 22 yıl hep Altay formasını giymişti.Ondan sonra teknik direktörlük hayatı başladı.
Altay’da oynadığı dönemlerde kazandığı sayısız kupalar, Milli takımlarda başarıları, İzmir ve Ülke futbolu için önemli isim haline gelmişti.
Ayfer Altay’da forma giymeye başladığı sıralarda, Elmastaşoğlu kardeşlerin en büyüğü Enver futbolu bırakmıştı.Diğerleri aynı dönemlerde futbol oynamakla birlikte üçü bir arada aynı formayı giyememişti. Nail ve Ayhan Altay’da beraber oynadı.
Kardeşi Ayhan Galatasaray’a transfer olunca.Ayfer Nail’le beraber Altayda oynadılar.
Altay’da oynarken diğer takımlardan çok teklif geldi, ozaman ki sistemde kulüpler kolay bırakmıyordu oyuncularını.Ayhan abisi amatörde olduğu için Galatasaray’a gidebildi.
Takımda inanılmaz isimler vardı, Kaptan Bayram Dinsel, Kazım yıldız, Kaleci Varol ve sonra kaptanlığa Ayfer geçmişti
Ayfer hoca genç, amatör, ümit ve A milli takım formalarını bir çok kez gururla temsil etti.Ayfer hocanın gurur verici bir anısıda futbolculuk ve antrenörlükte Altay’da Türkiye kupasınıda kazanmanın gururunu yaşadı.Adeta Altay’a kendini adamış bir ömrü vardı Ayfer hocanın,
Camia olarak umarım bu büyük değerin kıymeti bilinmeli diye düşünüyorum!..
Gittiğim çoğu maçlarda protokol ve şeref tribününde gördüğüm o kadar gereksiz isimler, sinyalciler, futbolcu simsarları ile dolup taşarken, bu değerler normal tribünde maçları boyunlarında atkılarla takımlarını destekliyor olarak görmek son derece üzüntü verici bi durum.Bu olmamalı bu değerlerin her zaman kulüpte ve tribünün en güzel yerlerinde, yerlerini alıp onları her zaman onure etmek bizim görevimizdir.
Türk futbolu olarak bu büyük isimlere özellikle yaşarken değer verilmesini üstüne basa basa söylemek istiyorum.
Stad’lara arena, vadofone vs gibi isimlerin yerine, kulüplerin kendi değerleri olan bu büyük isimlerin isimlerini stadlara verilmesi bence en doğru karar olur.
Nacizene tavsiyem, Alsancak stadının ismini
“ALTAY AYFER ELMASTAŞOĞLU ALSANCAK STADI” olarak isminin verilmesi hem izmir futbolu ve Altay kulübü için prestij olarak önem kazanacaktır.
Ayfer hoca Ülke ve İzmir futbolu için büyük bir değerdir yakışanda budur…
Unutmayın..
Kendi değerlerine sahip çıkmayan toplumlar, zamanla önce parçalanır, daha sonra yok olup gitmeye mahkumdur….
HABERLER
1 gün önceHABERLER
1 gün önceKÖŞE YAZARLARI
4 gün önceKÖŞE YAZARLARI
9 gün önceKÖŞE YAZARLARI
15 gün önce