Anılarımdaki Gostivar

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Benim, Gostivar şehrini tanımam Türkiye’ye göç ettikten sonra 1968 yılında ailem ile birlikte Yugoslavya’ya yapmış olduğumuz gezi sırasında olmuştur.
Benim merhume halam, Rekalar bölgesinde bulunan Velebrdo köyüne gelin gitmişti. 1955 yılında Gostivar’a gelerek, Ulica ( Cadde ) Major Çede Filiposki,
günümüzde Merkez Hastanesi’nin tam karşısında, Vardar’ın kıyısında bulunan iki katlı, bahçeli eski bir Türk evini satın alarak yerleşmişlerdi. Ben o yıl ortaokul 3. sınıfta okuyordum. Babam okullar tatile girmeden bizim (Ben, Annem, Babaannem ve kardeşim ) pasaportlarımızı hazırladı ve tatil başladığında bizi memleketimize seyahate götürdü. İstanbul / Aksaray’dan otobüse bindik ve Niş üzerinden Üsküp’e geldik. Üsküp’te eski otogar Kale’nin altındaydı. Buradan bir başka otobüse binerek Gostivar’a geldik.

TELEVİZYONU İLK DEFA GÖRDÜM

Heyecanımızı ve sevincimizi kelimelerle ifade etmem mümkün değil. Yıllar sonra bırakıp Türkiye’ye göç ettiğimiz bu topraklara turist olarak gezmeye gelmiştik. Gostivar’da eski garajda indik. Garaj, tren istasyonu ile aynı yerde idi. Otobüsten indik bizi eniştemiz karşıladı. Bavullarımızı at arabasına koyduk. Bizde arabaya binip eve geldik. Kapıda bizi halam karşıladı. Halamın sevinç çığlıkları ve ağlaması Gostivar semalarına yükseliyordu. İçeriye girdik. Halam soruyor ağlıyor biz anlatıyor ve ağlıyoruz. Vakit akşam olmuştu. Akşam yemeği için salona geçtiğimizde bir sehpanın üzerinde bulunan, kara kutu şeklinde üzeri cam kenarında düğmeleri olan bir kutu gözüme ilişti. ”Hala bu kutu nedir? ” diye sorduğumda Halam; ”Bu kutunun ismi televizyon ” diyerek cevap verdi.
Düğmeye bastı ve ekran açıldı. İlk defa televizyon yayını izledim çok şaşırmıştım. Ertesi günü Babaannemi Gostivar’da bırakıp ben, annem ve kardeşim birlikte Jirovnisa köyüne doğru yola çıktık. Televizyon ile ilgili anılarımı hiç unutamadım. Günümüzde eniştem ve halam yoklar. Allah rahmet eylesin. Eniştem Gostivar’da, Halam ise Türkiye’de vefat ettiler. Halam, 1984 yılında Türkiye’ye gezmeye geldi. Hastalandı ve Manisa’da vefat etti. Manisa’da kabristana defnedildi. Ölümlerinin ardından evlatları eski evi satıp, Dolna Banitsa ‘da yeni bir ev inşa ederek yerleşmişler. Ben sırf halamın anısına hürmeten en son gidişimde bile eşimle birlikte eski evin olduğu yere geldik.
Gördüm ki eski ev yıkılmış yerine büyük bir bina inşa edilmiş. Ama olsun ..!
Ben; Geçmiş yılları ve anılarımı düşümde tekrar canlandırdım ya…..
Bu öykü beni yazdığım ” BİSTRA’NIN KARDELENLERİ” isimli
Kitabımdan alıntıdır. Seni seviyorum zira; Sen benim doğum kaydımın yapıldığı şehirsin Gostivar…