Balkan Günlüğü gazetesinde Bulgaristan ile ilgili güncel haberlere yer vermek amacıyla internette Bulgaristan ile ilgil gelişmeleri takip ederken, basında yer alan bazı haberler dikkatimi çekiyor. Özellikle azınlıklarla ya da azınlıklara mensup kişilerle ilgili yazıların altında akıllara durgunluk getirecek yorumlar yapılıyor. Yorumcuların eğitim seviyesini bilemeyeceğim. Ancak bazen görüşlerini dile getiren bu kişileri suçlamamız gerekiyor mu diye de düşünüyorum. İlkokulu ve daha sonraki eğitimimi Bulgaristan’da tamamladım. Bu nedenle okullarda okutulan tarih kitaplarında Osmanlı dönemine ait tarih derslerinde haksızlıklar yapıldığını yakından biliyorum. Tarih kitaplarının yeni nesillere aşıladığı olumsuz görüşler ne yazık ki günümüzde Bulgaristan parlamentosunda bile görülebiliyor. Zaman zaman aşırı sağ partililer tarafından Türklere ve diğer azınlıklara karşı kararlar alınması yönünde teklifte bulunuluyor. Ülkeler arasındaki yerel yönetimler, yıllarca ayrı yaşayan halkları yakından tanıştırmak için kardeş belediyeler yaratırlarken, bazı belediyeler ise kendilerine tarihi yargılayacak kararlar alma yetkisini bile buluyorlar. En son aşırı sağcı partilerden VMRO müslüman ülkesi olması sebebiyle Türkiye’nin AB üyelik yolunu kesmek için referandum yollarını arayışa yöneldi. Yazık!!! Bu tür girişimlerin, Bulgaristan ulusunun görüşünü yansıtmayıp, sayısal anlamda bir anlamı olmayan kesimin sağduyuya her seferinde yenik düştüğünü gösteriyor. Toplum ve bireyler, tarihten dersler çıkararak geleceğe umutla bakarak yaşamak istiyor. Köşe yazılarımda defalarca “Balkan ülkeleri sınırları içerisinde birden fazla azınlığın yaşadığı” konularına değinmişimdir. Hayat, aile içerisinde huzur olduğu zaman güzel ve anlamlıdır. Her ülke bir aile gibi eski düşüncelerinden arınarak ,önce sınırları içinde yaşayan azınlıklarla barışmalı. İşte bu anlamda, sağduyunun galip geldiği ön yargıdan uzak, sınırsız bir Balkan adası yolunda emin adımlarla ilerlemek gerektiğini düşünüyorum.