Türkiye Neden Üretim Ekonomisine Geçmiyor

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

“Türkiye üretim ekonomisine geçmeli” doğru bir tespit fakat üretim ekonomisine geçmek ne yazık ki çok zor…

Türkiye’nin ekonomik düzeni ne yazık ki devamlı enflasyon üreten bir sistem; enflasyon, piyasada ürünlerden daha fazla para olmasını ifade eder, bu sorun iki şekilde çözülür ya piyasadaki fazla para piyasadan çekilir/çektirilir ya da piyasadaki fazla paranın karşılığı olacak kadar piyasaya ürün sürülür. Üretim ekonomisine geçmek ikinci yöntemdir.

Peki, Türkiye’de enflasyonun devamlı sorun olmasını engelleyecek kadar üretimin rakamsal kaşlığı nedir? yüzlerce milyar dolarlık ürün! bu kadar büyük bir meblağın üretimi için gereken yatırım nedir? en azından trilyon dolar!

Peki, biz bu trilyon dolar ile ifade edilen üretime nasıl ulaşabiliriz?

1. doğrudan yatırım: Türkiye’ye en iyi zamanında yıllık 25-30 milyar dolar doğrudan yatırım geldi, şu an ise bu oran yarı yarıya düşmüş durumda. Bizim en iyi zamanımızdaki rakamlarla bile bu sorunu doğrudan dış yatırımlar ile çözmek mümkün değil. 

2. yerli finansman: Türkiye’de tasarruf oranları %12-13(yakın zamanda değişmişse bankacı arkadaşlar bilgi versin düzelteyim.) bizden zengin ya da fakir ülkelere göre çok çok az, bu rakamlarla çok daha küçük ihtiyaçlar bile karşılanamaz, trilyon dolarlık yatırım ise sadece hayal… bizim tasarrufumuzun az olmasıyla beraber ,tasarruf alışkanlığımız yüzünden yerli sermaye ile yatırım yapma ihtimali tasarruf oranımıza göre bile az çünkü yerli yatırımcı uzun vadeli tasarruf yapmıyor, aylık yatırım yapıyor, bir yatırımı finanse edebilmek için 10 yıl gibi vadeli kredilere ihtiyaç vardır. Geriye kalıyor yabancı finansman (dış borç)

3. dış borç: Türkiye’de uzun vadeli krediler ne yazık ki hep yabancı finansman (yerli banka ile olsa bile banka yabancıdan borçlanmak zorunda kalıyor) ile sağlanıyor, Türk ekonomisinin dış borç kapasitesi yıllık milli hasılanın %50’si civarında bu oranın ne zaman üzerine çıkarsak ekonomide sorunlar baş gösteriyor ve bu borçlanma kapasitesi de ne yazık ki üretim ekonomisine geçmemiz için gereken sermayeye göre çok az.

Bunlar olmayınca da enflasyon sorunu para politikası ile çözülmeye çalışıyor ama onun da önünde demografi problemi var.

Peki, bir finansman sorunu çözülse Türkiye üretim ekonomisine geçer mi? 

Hayır, mümkün değil çünkü Türkiye’nin üretmeme kadar üretememe problemi de var yani para olsa her şeyi üretebilecek kapasitemiz yok, bu da ancak eğitim ile sağlanır o konuda da iyi değiliz. Peki, eğitim sorunu da çözüldü (5-10 senelik bir süreç ve çok çetrefilli, girdi çok uzun olmasın diye ayrıntıya girmiyorum) o zaman üretim ekonomisine geçer miyiz? hayır çünkü üretim ekonomisine geçmenin birinci adımı bunu istemektir, bizim iş dünyasında “bir şeyler üretmek isteyen yok”.

İSO 500 (Türkiye’nin en büyük 500 şirketi) içinde geçen sene araştırma ve geliştirmeye harcanan para %0,5 idi (daha önceki senelere göre düşmüş) biz her şeyi bulduğumuz için arama derdimiz yok 🙂 bir de yanlış anlaşılma olmasın İSO 500 içinde araştırma ve geliştirmeye para harcayan 254 şirketin ortalama harcaması bu, 246 adet şirketimizin zaten çöpe atacak parası yok. Peki bu büyük çabanın sonucu ne? teknoloji yoğunluğuna göre üretilen katma değerin sadece %3-4’ü yüksek teknoloji, (bence fazla bile) düşük teknoloji %60 civarında.

Türkiye’deki mevcut güçlü şirketler bu kafa ile giderse üretim ekonomisine geçmek bir yana mevcut durumumuzu korumak bile bence son derece iyimser.

Şu anda Dünya’daki en büyük tekil yatırımcı, Norveç’in ulusal fonu

1990’dan beri, tam 1 trilyon dolarlık birikim yarattılar ve Dünya’daki tüm borsalarda işlem gören hisselerin %1.4’üne sahipler. Sadece 2017 yılında bu fonun getirisi 131 milyar dolardı. Norveç 5 milyonluk bir ülke, Ankara kadar hepi topu. Neredeyse hiç çalışmadan, sırf bu fonla geçinebilirler. Birleşik Arap Emirlikleri ve katar gibi ufak ülkelerin de yüz milyarlarca dolarlık fonları var.

Chavez de bunu yapabilirdi, Dünya’nın en büyük petrol rezervlerinden birine sahipti. Ama onun kurduğu fonun asıl amacı, özel sermayeyi devleştirmek ve denetimsiz biçimde devşirmekti. Petrol parasını akılcı yatırımlara değil, yandaş beslemeye ve popülist projelere kullandılar.

Örneğin 2015’te iç piyasada petrolün fiyatı, galon başına (3.78 litre) sadece 6 sentti. Bunu “halk hizmeti” sananlar şunu anlamıyor: sudan ucuza petrol satan ülke vatandaşına kötülük yapıyor demektir. Devlet bütçesinin çeyreğini bu şekilde heba ettiler. Sübvansiyonların gerçek maliyetini kavrayamayan ahmaklar için kahraman oldu Chavez.

Zaten ABD ile olan sürtüşmeden de puan kazanıyordu (en büyük ticaret ortağı ABD olmaya devam etti gerçi). Bu sayede, ülke batarken bile kötü yönetimi değil, dış güçleri suçlayan milyonlar oluştu. Tanıdık geldi mi?

Kısa süre önce tamamen petrole bağlı bir ülkenin 2020 hedefi ne biliyor musunuz? petrol dışı gelirlerini %80’e çıkarmak.

Hele Dubai iyice ilerde: petrol ve gaz GSMH’nin sadece %5’ini oluşturuyor. Bugün petrol bitse, bu herifler tık demeyecekler. Türkiye’deki muhalif kesimin pek beğenmediği Arapların kafası, Chavez ve benzerlerinden daha iyi çalışıyor…

Türkiye’nin Venezuela’dan farkı

Merkeziyetçilik, popülizm, yandaşlar, zenofobi, ideolojik parasal yönetim, kuvvetler ayrılığı, denetimsiz fonlar… hepsi tanıdık geliyordur. Mesela varlık fonu içinde bugün THY, Halkbank, ziraat, PTT, BOTAŞ, borsa, ne ararsan var. Bizdeki yeni zenginlik yaratmak için kurulmuş bir düzen değil maalesef…

Türkiye, turizmde olduğu gibi dört beş saatlik mesafede erişilebilen, 365 derecedeki bütün komşularına, Afrika ülkelerine, Avrupa Birliği’nin tamamına ve Amerika Birleşik Devletleri’ne ihracat yapma kabiliyeti yüksek bir ülke. Bu fırsat yerli yerinde değerlendirilip, kitlesel bir motivasyona dönüştüğünde, önümüzdeki yıllarda Güney Kore ve Almanya modeli bir üretim tipi karşımıza çıkmış olacaktır. Zaman zaman Çin modeli benzetmeleri yapılsa dahi, Türkiye’nin ne demokratik tutumu ne sanayi altyapısı ne de ölçeği Çin ile benzer değildir. Türkiye daha çok Japonya, Güney Kore ve Almanya modelinde bir ülke olma yolunda yürümelidir.

Aslında bir ülkede üretimin devrime dönüşmesi, teker teker başlıklar ile ilgili değil, toplumsal ruh ile ilgilidir. Türk milleti mücadele etmeyi, krizle baş etmeyi, devrim yapmayı sever. Teyakkuz, cesaret, baş etme ve devlerle yarışma, bu milletin mayasında var. Yeter ki milletin azmine rehberlik edecek bir devlet mekanizması bu işin bayraktarlığını yapsın.

Paskalya Bayramı: Ne zaman, nasıl kutlanır?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

GÜNÜMÜZ KADINLARININ DEĞERİ

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Altının, elmasın, arabanın, evinin, telefonun ve zümrüdünün bir değeri var ise ya kadının?

Kadın olduğum için değil, Türkiye’de yaşayan yabancı bir kadın olarak yazmak istedim. Özel günümüze özel bir köşem olsun istedim ama sadece 8 Mart’a özel söylemek ya da yazmak değil de bunu aslında yaşadığınız her gün tekrarlamanızı istiyorum: ‘Her kadın özeldir, her vücut değerlidir ve farklılık her zaman güzeldir’ bu benim cümlem ve ben onu dostlarıma, yakınlarıma ve kadın arkadaşlarıma söylerim ve hissettiririm.

Ahh, bir de asla bunu unutmayalım: ‘Çirkin kadın yoktur, bakımsız ya da kendini feda etmiş kadın vardır!’

Böyle bir başlangıçla asıl konuya dönelim.

Kadınlar…

Her kadının içinde dişi ve eril gücü, her erkeğin içinde de eril ve dişi gücü var. Kadının eril gücü bir hareketin başlamasını, ben diyebilmeyi sağlıyor. Dişi gücü ise hareketin katılığını esneterek diğerini de düşünebilmeyi sağlıyor. Kadın gerçek kadın olmayı yaşar ve hem dişi hem eril gücünü doğru kullanabilirse yaşam çok güzel olacak. Çünkü kadında dişi güç daha yoğun, barışların sebebi. Nerede kadın zayıfsa orada herkes birbirinin sınırına zorbalıkla taciz içinde… Erkek yaşamda hareketi başlatıcı, kadın tamamını, devamını sağlayan…

Her erkeğin ve kadının ilk duygusal, algısal öğreniminde kadın başrolde… Böylece kadın başlangıçta ve sonra yaşamın güzelliğini yaşama ve paylaşmada, barış yaşantısında temel rolü oynuyor. Bu çok değerli, büyük bir güç ve güzellik, aynı zamanda sorumluluğu ve bedeli de çok yüksek. Bu yüzden kadın, kadın olmayı yaşamaz, varoluşuyla barışmazsa, yaşamda barış sağlanamaz. Kadın bu zorlukla mücadeleyi iyi yapar ve kadın olmayı yaşarsa, her şey daha güzel olacak…

Peki, Sizce, bütün Dünyada KADINLAR gerçekten kadın gibi yaşıyorlar mı, hissediyorlar mı, davranıyorlar mı? Kadının değeri nedir?

Mesela, Türkiye’de ‘kadın’ olmak… Gerçekten kadın kelimesine yakışır bir şekilde kadınlığımızı yaşayabiliyor muyuz bakalım…

Bir Türk atasözü şöyle der: “Birinci zenginlik sağlık, ikinci zenginlik iyi kadındır”.

Türk Kültüründe ailenin temeli kadındır. Türk kadını ailesinde söz sahibi olmuş̧ ve kocasına daima destek olmuştur. Bu milattan önce de böyle idi. Avrupa, Afrika ve Arabistan’daki kadınlar köle olarak satılırken, Türk kadını her zaman hür ve özgür olmuştur.

Bir Arap seyyah İbn Batu şu şekilde not almıştır: “Burada öyle ilginç̧ bir duruma şahit oldum ki, o da Türklerin kadınlara gösterdiği saygıdır. Burada kadınların kıymeti ve saygınlığı erkeklerden daha üstündür”. Aynı zamanda bu yazdıklarımı eski Türk destanlarında da açıkça görüyoruz. Destanlarda kadının güç̧ ve ilham kaynağı olduğu bildirilmektedir.

Eski Türklerde kadın, ailede söz sahibi olduğu kadar siyasi ve ekonomik ilişkilerde devlet yönetiminde de söz sahibi olmuştur. Kadınlar kılıcını iyi kullanır, ata biner ve güreşirlerdi. Kadınlar savaşa da katılırlardı. Bir Türk atasözü̈ söyle der: “Birinci zenginlik sağlık, ikinci zenginlik iyi kadındır”. Türklerin kadınlara çok değer verdiğini söylemiştik. Bunu eski Türklerin tek eşli oluşlarından da anlayabiliyoruz. Yani Türk erkekleri, bir kadınla evlendiklerinde ikinci bir kadın almazlardı. Hun Türkleri döneminden beri kadın erkek ayrımı yapılmazdı.

Şimdi Türkiye’de kadın olmak, boynunda bir namus yaftasıyla dolaşmak zorunda bırakılmaktır. Türkiye’de kadın olmak, boşanmışsa dul, evlenmemişse evde kalmış, çocuğu yoksa kısır, dekolte giyiniyorsa hafifmeşrep, çok gülüyorsa oynak, çok geziyorsa sürtük diye etiketlenmektir. Türkiye’de kadın olmak, ayıplarla, önyargılarla, geri kafalılıkla savaşmaktır. Fikrini savunamamak, düşünememek, konuşamamak, gülememek, içinden geldiği gibi davranamamak, hakkını arayamamaktır. Türkiye’de kadın olmak, bedeninden, cinselliğinden, kadınlığından utandırılarak eğitilmektir. Sustuğunda, gözlerini yerden kaldırmadığında, başı eğik olduğunda, ‘terbiyeli’ sıfatıyla ödüllendirilirken, tam tersini yaptığında ahlaksız olmaktır. Türkiye’de kadın olmak, ana babaların oğullarının çapkınlıklarından böbürlenerek bahsederken, kızlarının bir erkekle çay içmesinin bile namuslarını iki paralık etmesine tanık olmaktır. Türkiye’de kadın olmak, aynı işi yaptığı halde erkeklerden daha az ücret almak, daha başarılı olduğu halde terfi ettirilmemektir. Türkiye’de kadın olmak, dayak yediğinde hakkettiği, taciz edildiğinde arandığı düşünülmek, tecavüze uğradığında bile suçlanmaktır. Türkiye’de kadın olmak, her türlü şiddete maruz kalıp da polise gidince ciddiye alınmamak, devlet tarafından korunmamaktır. Türkiye’de kadın olmak, baskıcı, ikiyüzlü bir toplumda nefes almaya çalışmaktır!

İstatistiklere göre 2015-2018 yılları arasında Türkiye’de toplam bin 559 kadın öldürüldü. Türkiye’de 2019 yılında 300’ün üzerinde kadın eşleri, eski eşleri, sevgilileri ya da diğer yakınları tarafında öldürüldü. 500’ün üzerinde kadın erkekler tarafından şiddete uğradı, binlercesi sözlü, psikolojik şiddete maruz kaldı. Kadınlar bu şiddet biçimlerine eşleri, eski eşleri, sevgilisi ya da diğer yakınları tarafından uğruyor.

Ben bu satırları yazarken, belki de şu an dünyada ya da ülkemin bir köşesinde bir kadın kocasından şiddet görüyor, başka bir kadın tanımadığı bir erkek tarafından bu saatte sokakta gezdiği için tacize maruz bırakılıyor. Belki de yarın bir kadın, kadın demenin ne demek olduğunu bilmeyen, Dünya Kadınlar Günü olduğundan bile bi haber olan patronu tarafından mobbinge uğratılacak…

Bütün bu yüz kızartıcı gerçeklere rağmen kadın erkek eşitliğinin tam olarak her alanda sağlandığı, kadına yönelik şiddetin ve cinsel istismarın azaldığı değil tamamen bittiği, bir gün değil her gün kadınların değerinin anlaşıldığı, hepsinden ötesi kadınların kendi güçlerinin; inandıkları, istedikleri zaman neler yapabileceklerinin farkına vardığı bir dünya diliyorum.

8 Mart Dünya Kadınlar Günümüz Kutlu olsun ve diğer tüm günlerde “Dünya Kadınlarının” olsun…

Sevgi ve saygı ile kalın,

oksana.kozak.author@gmail.com

HER ŞEY GÜZEL OLMAK MIDIR?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Günümüzün insanı ruh güzelliğine önem vermiyor. Çağımızın insanı beden güzelliğine kafayı takmış. Fizik ve beden güzelliği için trilyonları harcayan bu insanoğlu acaba ruh güzelliği için kaç kuruş harcıyor?

Bazı insanlar kendi olmak dışında her şeyi yapıyorlar ama bir türlü kendi hayatını yaşayamıyorlar. Başkasına yaranmak, başkasının hayatına özenmek, her zaman lüks içinde yaşamak gibi sebeplerden dolayı doğallığını kaybediyor. Doğal olmak çok zor değil herkes kendi gibi olsa sade hayatını yaşayarak yoluna devam ederse doğal olmuş olur.

Dünya’da kozmetik sanayine, makyaj endüstrisine harcanan para, bu alana yapılan yatırımlar belki de onlarca trilyon tutar, ancak, insanın ruh güzelliği için ne kadar bütçe tahsis ediliyor? Bu ikisi arasında kıyaslanmayacak derecede uçurumlar vardır.

İnsanın ruhunun doğallığını koruması ve ruhunun doğuştaki gibi tertemiz kalması için neler yapılması gerekiyorsa o yapılmalıdır. Bu alana ne kadar para harcansa yeridir.

Keşke ruh güzelliği için, insandaki ilim ve irfanı artırmak için trilyonlarca bütçe harcansa, bu tüm Dünya’nın mutluluğunu da beraberinde getirir.

Doğallık ve sadelik denilince sizin aklınıza ne geliyor, bilmem. Doğallık ve sadelik denilince benim aklıma, “insanın asıl fıtratı, çocukların bakışları, meczupların davranışları, hayvanların bütün halleri, çiçekler, böcekler, ağaçlar, bitkiler, taş, ova, dağ, kırlar, güneş, ay, yıldızlar ve insan dışındaki diğer tüm varlıklar” aklıma geliyor. Gerçekten de insan dışındaki tüm varlıklar sade ve doğaldır. İnsana gelince iş değişiyor. İnsan da bebeklik ve çocukluklarında doğal ve sadedir. Ondan sonra durum değişiyor.

Tüm dünyada olduğu gibi, ülkemizde de son yıllarda büyük bir ilerleme kaydetmiş ve estetik ameliyat olanların sayısı gözle görülür oranda artmıştır. Bunda, modern hayat ve değişen değerler sistemiyle birlikte toplumların estetik anlayışlarının da değişmesinin, daha güzel veya yakışıklı olmak, kendini daha iyi hissetmek, kendine güven duygusunu kazanmak veya geliştirmek, hayatta daha aktif rol almak duygularının önem kazanmasının, insanların gelir seviyelerinin yükselmesinin ve dolayısıyla dış görünüşlerini esaslı şekilde değiştirecek ölçüde kendilerine para ayırabilmelerinin etkisi olduğu gibi, tıptaki ve özellikle estetik cerrahîdeki sınır tanımaz gelişmelerin ve sayısız seçeneklerin de katkısı olmuştur; bu şekilde, herkese ve her keseye yönelik estetik ameliyat türleri doğmuştur. Önceleri estetik ameliyat denilince film yıldızları, şarkıcılar ya da zenginler akla gelirken, estetik cerrah sayısının artması ve teknikteki gelişmelere bağlı olarak ameliyatların çok daha ucuza yapılabilmesi sonucu, artık herkes estetik ameliyat olabilmektedir.

Ülkemizde estetik cerrahî dünyadaki gelişimine paralel şekilde hızla ilerlemiş ve günümüzde bu konuda çok başarılı olarak kabul edilen sayılı ülkeler arasında yerini almıştır. Fakat bu gelişmeler yaşanırken, ortaya çıkacak hukukî uyuşmazlıkların çözümü üzerinde fazla durulmamış, estetik cerrahların sorumluluğu da diğer hekimlerin sorumluluğu gibi kanunlarımızda düzenlenmediğinden, bu konudaki boşluk, genel nitelikteki Borçlar Kanunu hükümleriyle doldurulmaya çalışılmıştır.

Genel olarak, tedavi amaçlı ve güzelleştirme amaçlı olmak üzere iki tür estetik ameliyattan söz edilir; bazen de bu iki amaç birlikte bulunur. Estetik ameliyatların bir kısmında, sadece güzel görüntü sağlayarak hastanın ruh sağlığını koruma değil, hastanın çektiği bazı acıların dindirilmesi de amaçlamaktadır. Ruhsal acılar yanında, bazı fizikî acılar ve ağrılar da estetik ameliyatlarla sona erdirilmektedir. Örneğin, doğuştan veya bir kaza sonucu burnunda şekil bozukluğu oluşan ve bu yüzden nefes alma zorluğu çeken hasta, estetik ameliyatla, hem düzgün görünümlü bir burna sahip olarak içine düştüğü olumsuz psikolojik durumdan kurtulacak ve hem de nefes almakta çektiği zorluk giderildiğinden daha rahat bir yaşama kavuşacaktır. Buna karşılık, normalden büyük memeye sahip olan bir hastaya yapılan meme küçültme ameliyatında, görüntüyü güzelleştirmenin değil, ağrı ve acının dindirilmesinin ilk planda amaçlandığı görülmektedir; zira böyle kişilerin sırt ağrısı çekeceği, ileride kamburluk ve duruş bozukluğu gibi problemlerle karşılaşacağı bilinmektedir.

Bazı estetik ameliyatlar ise tamamen görüntünün değiştirilmesi, güzelleştirilmesi amacına yöneliktir ve bu ameliyatlarda tedavi veya fiziksel acı dindirme amacı yoktur. Güzelleştirme amaçlı bu tür ameliyat ve girişimler, kişinin dış görünümünü bozan veya bozduğu düşünülen kılların, benlerin, sarkık veya farklı renkteki derilerin, sivilcelerin, kırmızı damar uçlarının, derideki yağ kümeciklerinin yok edilmesi ya da bedendeki ve yüzdeki sakatlık, olağandan farklı şekil ve deformasyonların, yara ve yara izlerinin, asimetrik olan veya ortalamanın üzerindeki ya da altındaki ebattaki uzuvların düzeltilmesi veya kapatılması için yapılan işlemlerdir.

Bu şekildeki estetik müdahalelerde amaç, beden sağlığı ve tedavisi değil, kişiye güzel bir görünüm kazandırmaktır.

Örnek olarak İslâm’da, insanın doğuştan getirdiği özellik ve şeklinin değiştirilmesi ve bu amaçla yapılacak her türlü estetik ve tıbbî müdahale hoş karşılanmamış; fıtratı bozmayı hedef alan müdahaleler olarak kabul edilmiştir. Fıtratı bozmayı, yaratılışı değiştirmeyi hedef alan tasarruf ve müdahaleler ise, yasaklanmıştır. Estetik ameliyatlar genel olarak, ya dikkat çekmek, daha güzel görünmek ya da tedavi amacına yönelik olmaktadır.

Dikkat çekmek, daha güzel görünmek amacıyla, yaratılıştan verilmiş olan özellik ve şekillerin değiştirilmesi İslâm dininde, fıtratı bozma kabul edilerek yasaklanmıştır.  Buna karşılık vücudun herhangi bir organında, diğer insanlar tarafından yadırganan, insanın psikolojik olarak etkilenmesine sebep olabilecek, bir anormallik veya fazlalık bulunursa, bunun ameliyatla düzeltilmesi, fıtratı bozmak değil, bir tedavi işlemidir. Tedavi amaçlı olarak yapılan estetik müdahalelere ise dinimizde izin verilmiştir.

Evet, sayın okuyucularım, ben sadeliğe ve doğallığa o kadar önem veriyorum ki, rol yapılmasına ve sadelik ile doğallıktan uzaklaşılmasına tahammül edemiyorum. Güzellik ve samimiyet doğal ve sade olmaktadır!

Yazımı şu şiirimsi sözlerle noktalamak istiyorum:

 ‘’Doğal olan her şey güzeldir

Doğal olan her şey özeldir

Doğal olan her şey dikkat çeker

Doğal olan her şey sevilir’’

Sorularınızı ve cevaplarınızı bekliyorum,

oksana.kozak.author@gmail.com

AŞKIN EN BÜYÜK FAYDASI NEDİR?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Sağlıklı ilişkiler bazen çok fazla çalışma gerektirir, ancak buna rağmen hepimiz gerçek mutluluğu yaşamak için aşkımızı bulmaya çalışırız. Bilim adamlarına göre, aşık olmanın sağlığımız üzerinde olumlu bir etkisi var- sadece duygusal olarak değil, aynı zamanda fiziksel olarak. Stresi azaltır, ağrıyı hafifletir, yara iyileşmesini hızlandırır ve diğer birçok beklenmedik “yan etkiye” sahiptir.

Mutlu bir ilişkinin faydaları o kadar büyüktür ki, bir insanın yaraları bile daha hızlı iyileşebilir. Ohio Eyalet Üniversitesi Tıp Merkezi’nde yapılan çalışma sırasında, bilim adamları evli çiftlere küçük yaralar açtılar. Birbirlerine karşı sıcak duygular besleyen ortaklar, birbirlerine karşı düşmanlık gösterenlerden neredeyse iki kat daha hızlı iyileşti.

Birine aşık olduğumuzda ortaya çıkan bu tatlı his, bunun her zaman böyle olacağı anlamına gelmez. Bu sadece aşık olduğumuz birine verilen fizyolojik bir tepkidir: “Midede kelebekler uçuşurken, vücut bize stresli olduğunu söyler, ancak bir şeyler yapmaya veya o kişiyi tekrar görmeye hazırdır” diye açıklıyor Dr. Nicole Prowse.

Zamanla, çift birlikte daha fazla zaman geçirmeye başladıkça, gerginlik ortadan kalkar ve bu tamamen normaldir. Sinirbilimci Nicole Gravagna, “Gerçek aşk mutlu bir deneyimdir, gerginlik veya heyecan içermez” diyor.

Âşık olduğumuzda, beynimiz oksitosin adı verilen bir mutluluk hormonunun fazlalığını üretir. Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde yapılan bir çalışmada, kronik baş ağrısı olan deneklere bu “aşk hormonu” ile bağlanmış bir burun spreyi verildi.

Katılımcıların yarısının birkaç saat içinde azalan bir baş ağrısı vardı ve katılımcıların diğer yarısı tamamen kurtulduklarını bildirdi.

Kadınların daha duygusal olduğuna dair yaygın inanışa rağmen, bazı araştırmalar erkeklerin aslında daha hızlı aşık olduklarını ve “Seni seviyorum” diyen ilk kişiler olduklarını gösteriyor. Sebepler tam olarak belli değil, ancak bilim adamları kadınların ilişkilerde daha temkinli olma eğiliminde olduklarını ve hayal kırıklığından kaçınma konusunda daha dikkatli olduklarını öne sürüyorlar.

Görünüşe göre biraz sevgi bile kötümser birini iyimser hale getirebilir, en azından bazı araştırmalara göre. Bilim insanları, 9 ay boyunca 245 genç çiftin hayatını takip etti ve ilişkilerde karamsar insanların kendilerine daha fazla güvendiklerini ve geleceğe olumlu bakmaya başladıklarını tespit etti.

Bu, partnerlerinden aldıkları olumlu duygu ve deneyimlerden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, sağlıklı ilişkiler içinde olan insanlar genellikle kötü alışkanlıklardan vazgeçerler ve bu daha iyi bir insan olmanın başka bir yoludur.

Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndeki araştırmacılar, âşık olmanın sıcak hissinin beyinde ağrı kesicilerle aynı tepkiyi tetiklediğini bulmuşlardır (sadece zararlı yan etkileri olmadan). Çalışmaya katılan bilim adamları, mutlu romantik ilişkiler içinde olanlar üzerinde MRI taramaları yaptılar.

İlginç bir şey buldular: Sevdiklerinin resimlerine bakan insanlar, beynin ödül alanlarında artan aktiviteye sahipti. Bundan, âşık olmanın fiziksel acıyı azaltabileceği sonucuna varabiliriz.

Çok sayıda kanıt, şefkat ve nezaketin beyinde, yalnızca yönlendirildikleri kişide değil, aynı zamanda onları gösteren kişide de olumlu değişiklikler yarattığını göstermektedir. “Merhamet, empati ve olumlu duygularla ilişkili beyin merkezlerinin aktivitesini arttırır ve korku duygularından sorumlu merkezlerin aktivitesini azaltır” diye açıklıyor Melanie Greenberg.

Merhamet, mutluluk hormonu oksitosin salgılayarak beynin ödül süreçlerine dahil olan aynı bölgelerini harekete geçirir. Ödülle ilgili bu etkiler, hafif bir ruh hali artışından coşku ve zevke kadar değişen değişikliklere neden olur.

Mutlu bir evlilikte insanların birbirlerinin sağlıklı kalmasına yardımcı olduğu ortaya çıktı. Bazı araştırmalara göre, başarılı bir evlilik, kalbin durumu üzerinde olumlu bir etkiye sahip olan kan basıncında bir düşüşe yol açabilir. Yüksek tansiyon (hipertansiyon) çeşitli kalp hastalıklarına yol açabileceği gibi felce de yol açabilir.

İlişkilerde 204 kişi ve 99 bekar erkek ve kadın üzerinde yapılan bir çalışmanın sonuçları, sadece mutlu bir evliliğin kan basıncını düşürmek için yeterli olduğunu gösteriyor. Aynı zamanda, bu çalışma, bekar insanların mutsuz bir şekilde evli olanlardan daha sağlıklı olduğunu göstermektedir. Yani, evlilik kendi başına faydalı değildir, daha ziyade ilişkiyle ilişkili tatmin duygusu önemlidir.

Antropolojik biyolog Helen E. Fisher’ın sözleriyle, şehvetli aşk “her şey yolunda giderse şaşırtıcı derecede güçlü bir bağımlılıktır”. Âşık olduğumuzda, beyin bizi öforik hissettiren ve hızla bağımlı hale getiren hormonlar salgılar.

Araştırmacılar bunun, sevginin beynimizdeki dopamin ödül sistemini tetiklemesinden kaynaklandığını açıklıyor. Mekanizma diğer bağımlılıklara benzer. 2016 yılında yapılan bir araştırma, âşık olmayı “davranışsal bağımlılık” ile karşılaştırdı.

Bilimsel kanıtlar, iki kalbin tek olarak atmaya başladığını doğrulamaktadır. Araştırmalara göre, uzun süredir birlikte olan çiftlerin kalp atışları, birlikte olduklarında otomatik olarak senkronize oluyor. Illinois Üniversitesi’nden bilim adamları, bir kalp monitörü yardımıyla uzun süreli ilişkilerde 10 yaşlı çiftin nabzını kaydetti ve ölçtü.

Araştırmacılar, birbirine yakın olarak, bir partnerin diğerinin kalp atış hızını etkilediğini ve bunun tersinin karmaşık bir dansta olduğu gibi olduğunu buldular. Bununla birlikte, çalışma bu değişikliklerin altında yatan net kalıpları ortaya koymadı: “Her günün benzersiz bir bağlam yarattığını ve koşullara bağlı olarak değiştiğini gördük. Aşıkların birbirlerine ne kadar uzak veya yakın oldukları önemli değil, çiftteki etkileşim, ilişkileri, davranışları sürekli değişiyor” diye açıklıyor araştırmacı Brian Ogolsky.

Sizce aşk bağımlılık yapar mı ve bir aşk ilişkisinin en büyük faydası nedir?

Cevaplarınızı bekliyorum,

oksana.kozak.author@gmail.com

Aşk ile kalın