0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugün klavyenin başına kurulunca içimden Samsunspor, bulunduğu vaziyet, kulübün dünü ve yarınları hakkında birkaç kelam etmek geldi. “Be adam, sen hani Rumeli’den bir şeyler yazardın, tarihten filan dem vururdun… Cemiyet hayatından, kültürden bahsederdin. Nerden çıktı şimdi bu top muhabbeti” diyecek okuyucularımız olacaktır. Lakin sadık okuyucularımın affına sığınarak bu defalık biraz çerçevemizin dışına taşacağım, zira Samsunspor’da öylesine kritik bir süreç yaşanıyor ki yazmasam içim rahat etmeyecek. Son yılların en derin ekonomik ve idari açmazı içinde kıvranan kulübün yönetimine büyük bir cesaret ile talip olan “bir avuç gerçek Samsun sevdalısı” için birkaç satır yazmadan geçemiyorum. Onlara kalemimle alkış tutmadan, onları daha da cesaretlendirecek bir iki söz etmeden yapamıyorum.

ATEŞİ İÇİMİZE KÜÇÜKTEN DÜŞTÜ

Efendim, Samsunspor ateşi içimize daha küçükken düştü. Rahmetli babam, kardeşimle beni alır, maçlara götürürdü. İkinci ligdeydi takım o vakitler… Lakin hep zirveye oynardı. İkinci ligin doğal şampiyonluk adaylarından birisiydik. Topçulara kızan seyirciler, “O formayı bizim evdeki moruğa giydirsem, gene ilk beşteyiz… Ulan, biraz koşsanız beş hafta kala şampiyonluğu ilan ederdik!” diye bağırırlardı. Tanju Çolak’ı ilk o zamanlar seyretmiştim galiba… Her maçta gol atıyor, yıldızı hızla parlıyordu. Sonra ikinci ligde şampiyonluk… Başkan Menteşoğlu’nun maddi desteği, ekibinin futbol bilgisi ile birleşince yapılan akıllıca transferler… Birinci ligde fırtına gibi esen bir takım… Gol makinası Tanju’nun yanı sıra Kel Zaferler, Yuvanovskiler, Orhanlar, Savaşlar, Rıfatlar, Eminler, Muzafferler, Yaşarlar… Kalede Fatih! Artık lise günlerine gelmiştik, maçlara arkadaş grubuyla gider olmuştuk. Takım önüne geleni deviriyor, kentte şampiyonluk türküleri söyleniyordu. Çiftlik Caddesi’ndeki bir mağazanın camında Samsunspor’un başarılarını anlatan seri karikatürler yapıştırılıyordu. Televizyonlarda ve ulusal medyada boy boy Menteşoğlu ve Tanju Çolak haberleri görüyorduk. Milli takım açıklandığında dört büyüklerden fazla isim, bizim takımımızdan çağrılıyordu.

KALBİMİZ 19 MAYIS STADI’NDA

Sonra üniversitede okumak için Ankara yollarına düştük. Ama kalbimiz Ondokuzmayıs stadında… Tanju – Savaş ikilisi takımdan ayrılınca biraz çaptan düşse de Samsunspor hala ligi domine eden takımlardan biri olmayı sürdürüyordu. Biz de Ankara’da bir Samsunspor taraftarı olarak başımız dik yürüyorduk. “Hangi takımı tutuyorsun?” diye soranlara dört büyükler dışında kulüp ismi söyleyen bir tek Samsunlulardı herhalde o senelerde… Nihayet o acı gün… Korkunç trafik kazası, futbol şehitleri ve gazileri veriyoruz. Ben hala öğrenciydim o sıralar… Haberi duyunca içimin kanadığını hatırlıyorum. Ailemden birileri vardı sanki o hurdaya dönen otobüste… Sınavıma üzüntüden çalışamadığım dün gibi aklımda. Lakin kulübün temelleri sağlamdı. Bütün o yıkıma rağmen yine ayağa kalktı… Yine zıpkın gibi bir Samsunspor vardı ilerleyen yıllarda… Gurbetteyiz, Bolu’da otoyollarda çalışan genç bir mühendisken hafta sonları kulağımız radyoda, Samsunspor’un maçlarını dinliyoruz. Takım fena değil, ekseri kazanıyoruz. Hangi sezondu bilmem, Türkiye kupasında finale uzanmıştık… Bolu’da çalışan bir grup Samsunlu gittik Kocaeli deplasmanına… Maçı kaybettik, arbedede bir de polis copu yemişliğimiz var. Olsun varsın, kupa gitmiş biz bir cop yesek ne olacak? 99’da döndük gurbetten. Sevinçliyiz, memleketi özlemişiz… Samsunspor burnumuzda tütüyor buram buram… Ama nedense tadımız yok, Samsunspor güç kaybediyor. Borçlar varmış… Kentin önemli iş adamları ve siyaset adamları yaraya çare olmak için uğraşıyor; ama nafile… Kulüp mehter takımı misali iki ileri bir geri… Daha da kötüsü her ileri adımda sıkıntı biraz daha artıyor. Yeni borçlar, yeni kırgınlıklar…

EL ATANIN ELİ YANIYOR

İyi niyetle kulübe el atanın eli yanıyor… Para kaybetmek bir tarafa itibarlarına da dil uzatılıyor. En basiti tribünlerde ana avrat küfür, enötesi haksız ithamlarla hapis yatmaya varan acı süreçler… Makul taraftar maçlara gelmez oluyor. Ardı sıra başarısızlıklar seyircileri ve yöneticileri küstürüyor… En sonunda maç seyreden seyirci azalıyor, yöneticilik yapmaya namzet kimse kalmıyor. Borçlar dağ gibi, altından kalkacak kimse de yok… “Artık bu takım iflah olmaz” derken, bizim de sonumuz “Kocaelispor, Sakaryaspor, Diyarbakırspor misali uçurum…” diye hayıflanırken bir mucize oluyor… Şövalye ruhlu bir adam kalkıyor, “kimse yoksa ben buradayım…” diye haykırıyor… Bakıyoruz “kim bu cesur adam?” diye: Karşımıza Samsunspor’un kahraman gazisi Emin Kaptan çıkıyor… Lisanı üslupla diyor ki “Kimse taşın altına elini sokmazsa ben gövdemle taşın altına girmeye hazırım!” Emin Kaptan başarabilir mi? İşi kolay değil, ama onun kocaman yüreği ve futbol bilgisi beni umutlandırıyor. Basın sözcülüğü koltuğunda oturan Mehmet Yılmaz’ın taraftar cemiyetlerinde görev yapan bir isim olması, Samsun’da yeni bir hava yaratabilir. Suat Kılıç gibi bir “spor bakanımız” olması, son dönemde başkanlık koltuğuna oturan isimlerden birisi Fuat Köktaş’ın Ak Parti İl Başkanı olması, bir önceki başkan Kazım Yılmaz’ın tüm kırgınlığına rağmen tamamen uzaklaşmamış olması gibi artılarımız var… Ah bir de İsmail Uyanık’tan itibaren bu kulübe hizmet etmiş eski başkanlarımızın ve kulübe maddi destek vermiş iş adamlarımızın kırık kalpleri tamir edilebilse… Onlar tekrar bu aileye katılsalar… Küskün taraftarlarımız bir anda Emin Başkan’ın ardında oluşturulmaya çalışılan atmosfere kapılıp takımlarına sahip çıksalar… Neden olmasın? İlk yarıyı 3-0 yenik kapatan bir takımın maçı 4-3 aldığı görülmemiş şey değil ki… Ben Samsunspor’un büyük geri dönüşüne inanıyorum… Samsun’da bir futbol mucizesinin ayak sesleri duyulacak. Bu kulüp tüm imkânsızlıklarına rağmen bunu başaracak…

Bu takımın forması, içi boşken bile Bank Asya Ligi’nde ilk beşe oynayacak takati her zaman bulur. Emin Başkan, bir de o formanın içini doldurabilecek yürekte futbolcular bulur ve başlarına da liderlik vasfı olan hırslı bir teknik adam geçerse seneye yeniden süper lige döneriz… Evvel Allah bir daha da düşmeyiz…Ha… Unutmadan… “Emin Başkan ve ekibi futbol mucizesi yaratsın da biz seyre duralım.” deme lüksüne kimse sahip değil… Pamuk eller cebe girmeli… Samsun, takımına sahip çıkmalı ve bu güne kadar hiç olmadığı kadar büyük bir kombine satışı gerçekleştirerek mucizeye inancını kanıtlamalı… Ben bütçemi ayarladım… İlk kombineye ben talibim!